စိပ္ပုတီးက တရားစြဲဆုိျခင္း

     ယခုအခါ ဝင္တြင္းကာလသုိ ့ေရာက္ျပီမုိ ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုတုိ ့သည္ အလွဴေပးျခင္း သီလေဆာက္တည္ျခင္း ကမၼဌာန္းဘာဝနာ ပြားမ်ားေဆာက္တည္ျခင္းအားထုပ္ျခင္းတုိ ့ကုိ စြမ္းနုိင္သမွ် ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ (၈)ရက္သီးတင္းလျပည့္ လကြယ္ ဥပုသ္ေန ့မ်ားတြင္ ေက်ာင္းကန္ဘုရား ေစတီေတတာ္မ်ားမ်ားသုိ ့ သြားေရာက္ျပီး ၈ပါးသီလ ၊ကုိးပါးသီလ၊စသည္ျဖင့္ ဥပုသ္သီလမ်ား ေဆာက္တည္ၾကပါသည္။သီလေဆာက္တည္သူ ဥပုသ္သည္အခ်ဳိ ့သည္ မိမိတုိ ့၏ စိတ္သႏၱာန္ဝယ္ အေဝးမလြင့္ပါးေစေရးအတြက္ ပုတီးစိတ္ၾကပါသည္။

ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ျခင္းႏွင့္ပါတ္သက္၍ ဝိသုဒၶိမဂ္ အဌကထာ၌  ေအာက္ပါအတုိင္းျပဆုိထားပါသည္။

၁။ယသကာမတာယ၊ သူတစ္ထူးတုိ ့ ခ်ီးမြမ္းအံ့ၾသ အေက်ာ္ေစာကုိ ေတာင္းတႏွစ္သက္၍ လူအထင္ၾကီးေအာင္ အၾကည္ညဳိခံရေအာင္ ။သမာဒိႏၷံ၊ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ

ဥပုသ္သီလ ပုတီးစိပ္ျခင္းသည္ ဟီနံ၊ယုတ္ညံ့ေသာ ဟီနဥပုသ္သီလမည္၏။

၂။ပုညဖလကာမတာယ၊ေလာကီေကာင္းက်ဳိး ခံစားလုိေသာေၾကာင့္ သမာဒိႏၷံ ၊ေဆာက္တည္အပ္ေသာ ဥပုသ္သီလသည္ မဇၥ်ိမံ အလယ္အလတ္ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ျခင္း မည္၏။

၃။ကၠဒံ၊ဤအက်င့္သီလ မည္သူကုိ၊အရိေယဟိ သူေတာင္ေကာင္းေလာင္းလ်ာတုိ ့သည္ ျပဳသင့္ျပဳေကာင္းေသာ အမွ ုပင္တည္း။ကၠတိ ဤသုိ ့။အရိယာဘာဝံ အရိယာတုိ ့သေဘာကုိ နိႆာယ၊မွီ၍ သမာဒိႏၷံ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ ဥပုသ္သီလသည္ ပဏီတံ အျမတ္ဆုံး ဥပုသ္သီလမည္၏။

အခ်ဳိ ့ေသာ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္သူမ်ားသည္ လက္တြင္ ပုတီးတေခ်ာက္ေခ်ာက္ စိပ္ျပီး ႏွ ုတ္က ဗုဒၶ၏ဂုဏ္ေတာ္မ်ားပြားမ်ားရမည္ အစား သားေရးသမီးေရး စီးပြားေရး ၾကီးပြားေရး ေထြရာေလးပါး ေသာေသာညံေအာင္ ေျပာဆုိေနတက္ၾကပါသည္။

ထူးထူးျခားျခား စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ဟင္းလ်ာမ်ား ခ်က္ျပဳတ္လာျပီး တဝတျပဲ စားတက္ၾကသည္။ေန လည္တရားနာခ်ိန္ တရားအားထုပ္ခ်ိန္တုိ ့တြင္ ဆရာေတာ္ဘုရားးမ်ားေဟာၾကားအပ္ေသာ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ဘယ္စခန္းက  ဘယ္လမ္းေရာက္မွန္းမသိ အစာအဆိပ္တက္ကာ ထိနမိဒၶမ်ားေနတက္ၾကပါသည္။

ဤကဲ့သုိ ့ေသာ ဥပုသ္သိလသည္ အမ်ားအျမင္ ေကာင္းရုံ လူအထင္ၾကီးရုံျပဳက်င့္ေသာ ဟီနဥပုသ္သီလတြင္ ပါဝင္ပါသည္။ဟီနဥပုသ္သီလေဆာက္တည္သူတို ့အား

၎တုိ ့စိပ္ေသာပုတီးမ်ားက မခံမရပ္နုိင္ေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားထံ ေလွ်ာက္ထားတုိင္ၾကားပါသည္တဲ့။

အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္တုိ ့မိဂ၊သကာ အုန္း ေပ သရုိး၊သစ္သားမ်ဳိးစုံ ပုတီးလုံးၾကီးငယ္ အသြယ္သြယ္ေသာ ပုတီးတစ္စုတုိ ့ကရုိေသစြာ ရွိခုိး၍ အသနားေတာ္ျမတ္ ခံပါသည္ဘုရား။  ထရံ ကဲလား အျခင္းဝါး၌ ခ်ိတ္ဆြဲသာယာ ျငိမ္သက္စြာရွိ္ေနပါသည္ကုိ မႏုႆတရားခံ က်ား-မစင္စစ္ ယေန ့ဥ  ပုသ္သီးတင္းရက္ျဖစ္ေပ၍ ဧကတစ္ရက္ျဖစ္ေသာသခၤါရေအာင္ေျမ ေက်ာင္းဇရပ္ တစ္ေနရာသို မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ ဆြတ္ေျခြရန္ ကူးသန္းမည္ဟုဆုိကာ ေနအိမ္မွအထြက္ ကတိကဝတ္ ထားၾကပါသည္။

အဌဂၤသမၸႏၷာဂတံ အာမေတာ္ခံရန္ သြားမည့္ လင္လွသခင္အားညယေန ့ဥပုသ္ခြင္သုိ ့ ခုိဝင္မည့္ကိစၥ မယားအလွက ထူးျမတ္ေပစြ ေကာင္းေပစြဟု ျဖဴစြ ဖြပ္ဆန္ ေကာင္းစြာခ်က္ျပဳတ္ လက္သုတ္ႏွင့္ဟင္းလ်ာ ဝက္ ,ၾကက္ျပဳတ္, သံပုရာ အျဖာျဖာျပင္ဆင္ေတာ္ရဲ ့ ေတာ္ေပရဲ ့ေမသခင္ရယ္ .....

လူအရွင္တုိ ့ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ေကာင္းစြာေကြ်းေမြး သုတ္သင္ကာ အာသာရွင္း  ဥပုသ္တြင္းက ဆာေလာင္ခ်ိန္က်ပါေသာေၾကာင့္ စားခ်င္သည့္ အာသာ ကပ်ာကယာထျပီး

ပါလာသည့္ ထမင္းဟင္း ပဋိကူလ သညာအေခၚ ေကာင္းတာေတြတစ္ခုမွ် မ ျခြင္းခ်န္ဘဲ့ စားလုိက္သည့္ ဝမ္းသမုဒၵရာ ျပည့္ကာလွ်ံပုိခဲ့ပါ၏။

ခႏၶာကုိေတာင့္တင္းလာေသာ ေၾကာင့္ ပ်င္းရိလာသည္ အတြက္ အစာကႏွိပ္စက္ မ်တ္လုံးက ေမွးမွိန္လာလ်က္မုိ ့ ပတ္လက္ကားယား ဒူးဖ်ားေပါင္ေပၚ မေလ်ာ္အခင္း ဇရပ္အတြင္းဖ်ာအေပၚမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး က်ိန္းစက္ ျပီး သုံးခ်တ္တီးေက်ာ္ေသာအခါ ဗရပြ သူႏွ ုတ္ထြက္ ပ်တ္လုိက္သည္ ထုိတစ္ခ်တ္မွာေတာ့။အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ သုဂေတာဟု သေဘာမဝင္ မဆင္ျခင္ ပယ္ရွားက လယ္စကားယာစကားသူဟာဟုတ္ေစ ငါ ့ဟာဟုတ္ေစ ေခါင္းညိမ့္ေခါင္းခါ

လက္တစ္ခါခါျဖင့္ တစ္ခ်ဳိ ့က ဆုိရာမွာ အိမ္ကကြ်ဲ နြား ေရႊေငြ ႏွင္ ့ဆန္စပါးမ်ားကုိ လူတစ္ကာ ခုိးဝွတ္ေပ်ာက္မည္ စိတ္ေစာေလာဘႏွင့္ဒလေဟာ။

သူူသမီးေခ်ာ ငါသားေခ်ာ လာေစခ်င္ေစေလာ လႊတ္လုိက္ေလာ့ဟု ေအာင္သြယ္စကား ေျပာၾက အခုကာလမွာဝါသနာသေဘာ ဆုိေျပာ၍ ပုတီးလုံး တစ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ် အေခါင္းက်ယ္ ဘဝေရာက္ရပါသည္ ဘုရား။    အရွင္ဘုရား အုန္း ေပ သရုိး ၾကဳိးထုိး သစ္စုံ ထုဆစ္သြင္းထား ေမာင္ပုတီးမ်ားတုိ ့အားမစိပ္ဘဲ ေရာက္ရာမွာခ်ိတ္ နားမွာပန္ လည္မွာဆြဲ အတန္တန္ခ်ထား ျပတ္သြားစဥ္ေပ်ာက္ ဇရပ္ေအာက္က်လုိက် လက္မွာစြပ္ထားကာ ယမ္းလုိယမ္း ထရၾကမ္းျပဳလုပ္ေနၾကျပီး ကရားေရလြတ္ တတြတ္တြတ္ျဖင့္ ဟုိဒင္းဒီဒင္ သတင္းေျပာရာက အတင္းအဖ်င္းေျပာေနၾက ကၠထၱိယဥပုသ္သည္မ်ားက တစ္ခ်ဳိ ့ပါဘုရား။

အရွင္ဘုရား ပုရိသ ကၠထၱိယ ဥပုသ္သည္ထုိႏွစ္ဝတုိ ့သည္ ပုတီးမ်ားကုိ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ အၾကမ္းဖက္ နာက်င္ေစသည့္ အတြက္ ျပစ္မွ ုဆုိင္ရာျပဌာန္းခ်က္ ပါ နာက်င္ေစမွ ုမ်ား ျငိစြန္းထားပါေသာေၾကာင့္မႏုႆတရားခြင္အလား တရားစီရင္ ေပးပါရန္အေၾကာင္း ဘုရားတပည့္ေတာ္တ့ုိ ျဖစ္ေသာအုန္း ေပ သရုိး ၾကဳိးထုိး သစ္စုံ ပုတီးလုံးၾကီးငယ္အသြယ္သြယ္ေသာ ပုတီးကုံးတစ္စုတုိ ့က ရုိေသစြာ ရွိခုိး၍ အသနားေတာ္ျမတ္ ခံအပ္ပါသည္ဘုရား

သံသရာေႏွာင္အဖြဲ ့မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ရည္သန္၍ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ၾကရာတြင္ စိတ္တည္ျငိမ္စြာထား၍ ဘာဝနာတရားမ်ား အားထုပ္ၾကရေပမည္။လက္တြင္ ပုတီးကုိင္ျပီး အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ဆုိရုံမွ်ျဖင့္ အက်ဳိးထူးးမည္မဟုတ္ပါ။

နာမ္ရုပ္တုိ ့၏ မတည္ျမဲမွ ု ျဖစ္ပ်က္မွ ုကုိ အနိစၥ အျဖစ္ ျမင္လာေအာင္ ဆင္ျခင္ရွ ုျမင္တက္ရပါမည္။နာမ္ရုပ္ ခႏၶာ ျဖစ္လာသည္မွ အစျပဳ၍ ပဋိသေႏၶေနရျခင္း ဒုကၡ အုိရ နာရေသရျခင္းဒုကၡ စသည့္ဒုကၡသစၥာျမင္ေအာင္ ၾကဳိးစားအားထုပ္ရပါမည္။ မိမိအလု္ိသုိ ့မလုိက္ အစုိးမရေသာ အနတၱသဘာဝကုိ သိျမင္ေအာင္ဆင္ျခင္ပြားမ်ားရပါမည္။သုိ ့

မွသာ နိဗၺာန္ မဂ္ဖုိလ္ အေရာက္လွမ္းႏုိင္ပါလိမ္မည္။ထုိေၾကာင့္ လူသားအားလုံးပုတီးက ျပန္လည္တရားစြဲဆုိျခင္းမခံရေလေအာင္ ဟီန ဥပုသ္သီလဟုဆုိအပ္ေသာ သူတစ္ပါးအထင္ၾကီးေအာင္ သူမ်ားႏွင့္ ေရာေယာင္ျပီး ဥပုသ္သီလ ေစာင့္ျခင္းမ်ဳိးမျဖစ္ၾကပါေစႏွင့္ ။

သံသရာဝဋ္ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္လုိေသာ ဆႏၵျပင္းျပစြာျဖင့္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည္စုံေသာ ဥပုသ္သီလ ကုိေဆာက္တည္၍ ဘာဝနာတရားမ်ားပြားမ်ားအားထုပ္ႏုိင္ၾကပါေစကုန္ဟု တုိက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။

မွန္ၾကည့္ပါ

လူတုိ ့သည္ ေန ့စဥ္"မွန္"ၾကည့္ေနၾကသည္။မွန္ၾကည့္သည္ဆုိလွ်င္ အလွတြက္ ၾကည့္သည္ ဟုထင္ၾကသည္။အေသအခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္မွန္ၾကည့္ျခင္းသည္ အျပစ္ကုိေတြ ့ရန္ ျမင္ရန္ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ မိန္းကေလးတုိ ့ သနပ္ခါးလိမ္းသည့္အခါ မွန္ၾကည့္သည္မညီသည္ကုိ ညီေအာင္ ကြက္ေနသည့္ေနရာကုိ ေျပေအာင္ညွိရန္ ၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ 

လူတစ္ေယာက္မွန္ၾကည့္ရာတြင္လည္း ဖြာသည့္ဆံပင္ေတြ ့လွ်င္ ပိရန္ ပုံပ်တ္ေနလွ်င္ပုံတည့္ရန္ မ်တ္ႏွာတြင္ အစြန္းထင္းေတြ ့လွ်င္ ဖ်တ္ရန္ အဝတ္အစားမသတ္ရပ္လွ်င္ သပ္ရပ္ေျပျပစ္ရန္ အတြက္ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ မွန္ၾကည့္ျခင္းသည္အျပစ္ကုိျမင္ရန္ အတြက္ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။အျပစ္ကကုိျမင္လွ်င္ မွန္ၾကည့္ျပင္ၾကသည္။ျပင္လုိက္သျဖင့္ ေျပျပစ္သြားသည္။ေျပျပစ္သြားသျဖင့္ ၾကည့္ေပ်ာ္ရွု ုေပ်ာ္ ျဖစ္သြားသည္။ ၾကည့္ေပ်ာ္ရွ ု့ေပ်ာ္ျဖစ္သြားျခင္းသည္ အလွကုိ ျဖစ္သြားေစသည္ ထုိေၾကာင့္လွခ်င္လွ်င္ မွန္ၾကည့္တက္ဖုိ ့လုိသည္။မွန္မၾကည္တက္လွ်င္အလွပ်က္တက္သည္၊ထုိအခါ မွန္ကုိပင္ အျပစ္တင္သူေတြ ေလာကမွာ ေပါမ်ားလွပါသည္။

တစ္ေန ့မႏၱေလးမွ လက္စြဲေတာ္ လူျပတ္ ေက်ာ္တည့္ွႏွင့္ ေက်ာ္ရ့ႊဲသည္မဟာမုနိဘုရားၾကီးမွန္ဆုိင္သုိ ့ မွန္ဝယ္သြားၾကသည္။  မွန္ဆုိင္ေရာက္သည့္အခါေက်ာ္ရြဲ့က မွန္တစ္ခ်က္ကုိယူၾကည့္၍မွန္ၾကီးကရြဲ့ေနသည္ဟု

ေျပာသည္။                        ေနာက္မွန္တစ္ခ်က္ယူၾကည့္ေသာကုိအခါတြင္လည္းရြဲ့သည္ဟုေျပာျပန္သည္။

ေနာက္မ်န္တစ္ခ်က္ယူၾကည့္၍ လည္းရြဲ ့သည္ဟု ေျပာျပန္သည္။ထုိအခါ အတူပါလာေသာ လူရြင္ေတာ္ေက်ာ္တည့္က ေဟ့ ၊ေကာင္ ေက်ာ္ရြဲ ့ မ်က္ႏွာရြဲ ့ရင္ မွန္အတည့္မရွိဘူး အက်ဥ္းတန္ရင္ မွန္အျပစ္မတင္နဲ ့ဟု ေက်ာ္ရြဲ ့၏ ရြဲ ့ေနေသာ မ်က္ႏွာကုိေဝဖန္စကားဆုိလုိက္သည္။ေလာကၾကီးတြင္ ေက်ာ္ရြဲ ့ကဲသုိ ့ ကုိယ္အျပစ္ကုိ မျမင္ သူမ်ားအျပစ္ကုိ ျမင္သူေတြမ်ားလွသည္။တစ္ခ်ဳိ ့မွာ အရိပ္ထင္ဟပ္ေနသည့္ မွန္ကုိပင္ရန္သူထင္မွတ္ၾကသူ ေတြ ရွိေနေသးသည္။

ေတာဝက္တစ္ေကာင္သည္ ပတၱျမားဂူတြင္ သူ ့အရိပ္ကုိ ျမင္ေသာအခါ အျခားေတာဝက္တစ္ေကာင္းထင္၍ မွန္ဂူကုိ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေခါင္းႏွင့္ေျပးေဆာင့္ ေလသည္ ေနာက္ဆုံးေခါင္းကြဲ အေမာဆုိ ့ေသသြားရသည္။ မွန္မၾကည့္တက္သူသည္ ေတာဝက္တစ္ေကာင္လုိ ေဒါသတုိးပြားေစသည္။

ဘဝအေမာကုိ ျဖစ္ေစသည္ မိမိအလွကုိ အရုပ္ဆုိး အက်ည္းတန္ေစခဲ့ပါသည္။တစ္ခ်ဳိ ့မွန္ၾကည္သူသည္ အျပစ္ျမင္ရန္ အတြက္သာမက အျပစ္အေပၚ အျပစ္ျဖည့္စြက္ရန္အတြက္ မွန္ၾကည့္ေနေၾကာင္း အံ့ၾသဖြယ္ေတြ ့ရျပန္သည္။

မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္မွ ေကဝဋ္ပုဏၰားသည္ မေဟာသဓာ သတုိ သားေၾကာင့္ နဖူးတြင္ ဒဏ္ရာရ အမာရြတ္ကုိျဖစ္ခဲ့ရသည္ေကဝဋ္ပုဏၰားမွာ မွန္ၾကည့္လွ်င္ နဖူးက အမာရြတ္ကုိ ျမင္ရသည္ အမာရြတ္ကုိျမင္လွ်င္ မေဟာသဓာအေပၚမေက်နပ္စိတ္ျဖစ္ေပၚလာရသည္ ရန္ျငဳိးမ်ား
တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ ပြားခဲ့ရသည္ေကဝဋ္ပုဏၰားအတြက္ မွန္ၾကည္ျခင္းသည္ ရန္မီးပြား ဖုိ့ျဖစ္သည္။အျပစ္ေပၚ အျပစ္ထပ္ျဖည့္ဖုိျဖစ္သည္။ မွန္တစ္ခ်ပ္သည္ ပုံရိပ္ထင္ဟပ္မွ ု
ျဖစ္သည္။ပုံရိပ္သည္ အျပစ္ကုိျပသည္ အျပစ္ကုိ ျမင္တက္သူအတြက္ အလွကုိ ဆင္တက္ ျပင္တက္သူအတြက္သာ အလွကုိဆင္တက္ျပင္တက္ေစပါသည္ အျပစ္ကုိ မျမင္တက္
သူအတြက္ မွန္တက္ခ်ပ္သည္ ေဒါသကုိပြားေစသနုိင္ေစသည္ရန္ျငဳိးကုိ ပြားေစႏုိင္ပါသည္။

ေနာက္ဆုံးမိမိကုိယ္ကုိ မသိျခင္းက မိမိကုိယ္ကုိပင္အဆုံးသတ္ေစနုိင္ပါသည္။လူတုိ ့အလွတြက္ မွန္ၾကည္ေနၾကည္သည္ဆုိလွ်င္ "ျဖစ္ျခင္း"ပ်တ္ျခင္း"အုိျခင္း"နာျခင္း"ေသျခင္း"စသည့္ 

နိမိတ္တရားတုိ့ကုိေန့စဥ္ျပေနေသာခႏၶာ မွန္တစ္ခ်ပ္ကုိလည္းဘဝအတြက္သံသရာ အတြက္မျပတ္ၾကည့္ေနတက္ဖုိ့လုိမည္ထင္ပါသည္။

ခႏၶာမွန္သည္ အပ်က္တုိ ့ကုိ ျပေနသည္။ ခႏၶာမွန္သည္ ေဖာက္ျပန္မွ ုကုိ ျပေနသည္။ခႏၶာ၏ အျပစ္ရွိျခင္း
တရားကုိ သိျခင္းတရားႏွင့္ ျမင္တက္ဖုိ့လုိအပ္ပါသည္။ အျပစ္ကုိ သိျမင္လွ်င္ က်င့္ျခင္းတရားျဖင့္ ေခ်ဖ်က္ျပဳျပင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ 

ဘုရား" မွန္ "တရား"မွန္"သံဃာ"မွန္"တုိ ့သည္အျပစ္မွတဆင့္ ျငိမ္းေအးမွ ုကုိ ညႊန္းျပနုိင္ပါသည္။ေမာဟမွ အေမာဟသုိ့ညႊန္္ျပနုိင္ပါသည္။အတၱမွအနတၱသုိ့ညႊန္ျပနုိင္ပါသည္။ဒုကၡမွသုခသုိ့ညႊန္ျပနုိင္ပါသည္။

သံသရာမွအမတသုိ ့ညႊန္ျပေနပါသည္ ။ မွန္ၾကည့္တုိ ့သည္သာ ေလာကီမွန္ မွ ေလာကုတၱရာ မွန္ သုိ ့ သဒၶါသန္သန္ ၾကည့္တက္ဖုိ ့လုိပါသည္။ မွန္ၾကည့္တက္လွ်င္ အားလုံးေသာသူတုိ ့အလွဆင္နုိင္ပါလိမ္္မည္။

ေလာကေရးရာ..ပ်တ္စီးေၾကာင္းတရားလကၤာ

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က မဂၤလသုတ္ကုိေဟာေတာ့ နတ္ေတြက အၾကံျဖစ္ၾကသည္တဲ့...ဘုရားရွင္က ၾကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္း မဂၤလာတရားေတြကုိေတာ့ ေဟာေတာ္မူတယ္- ပ်တ္စီးေၾကာင္းတရားေတြကုိေတာ့

မေဟာေသးဘူး-ဒါေၾကာင့္ သတၱဝါေတြ ပ်တ္စီးေၾကာင္း တရားေတြကုိ ေမးေလွ်ာက္ရေအာင္လုိ ့ ၾကံစည္ျပီးေတာ့ မဂၤလာတရားေတာ္ေတြကုိ ေဟာျပီးတဲ ့ေနာက္တစ္တစ္ေန ့ညမွာပဲ -တစ္ေသာင္းေသာ

စၾကာဝဠာမွာေနၾကတဲ့ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ အားလုံး ဤစၾကာဝဠာတစ္ခုလုံးတည္းထဲ မွာ စုျပီး ဘုရားရွင္ထံ

သြားေရာက္ၾကပါတယ္- သြားၾကျပီးေတာ့ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္ ဘုရာရွင္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ရွိခုိးျပီး ဝုိင္းရံျပီး ရပ္ေန

ၾကပါတယ္သိၾကားမင္းက နတ္သားတစ္ေယာက္ကုိဘုရားရွင္အား ပ်တ္စီးေၾကာင္းတရားေတြကုုိ ေမးေလွ်ာက္

ဘုိ ့တာဝန္ေပးခုိင္းေစခ်တ္အရ အဲ့ဒီနတ္သားက -ပရာဘဝႏၱံ ပုရိသံ ၊မယံပုစၦာမ ေဂါတမံ။

ဘဂဝႏၱံ ပုဌဳမာဂမၼ၊ ကိပရာဘဝေကာ  မုခံ ။ဟု အစခ်ီကာ ဘုရားရွင္ကုိေမးျမန္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္ကလည္း- သုဝိဇာေနာ ဘဝံ ေဟာတိ သုယိဇာေနာ ပရာဘေထာ၊ ဓမၼကာေမာ ဘဝံ ေဟာတိ

ဓမၼေဒႆီ ပရာဘေဝါဟု အစခ်ီကာ ေျဖၾကားေတာ္မူပါတယ္။။ အဲဒီသုတၱန္ကုိ နာၾကားၾကားရတဲ့ နတ္ေတြ 

ျဗဟၼာေတြဟာ ပ်တ္စီးေၾကာင္း တရားေတြကုိ နာၾကားရေတာ့ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သံေဝဂညာဏ္ အားေလွ်ာ္စြာ

ရုပ္နာမ္တရားေတြကုိ ရွုမွတ္ၾကလုိ ့- ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္ အနာဂါမ္ေတြ ျဖစ္သြားၾကတာ မေရ

မတြက္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲလုိ -အဌာကထာဆရာေတြက ဖြင့္ျပပပါတယ္။ ဒီးတရားေတာ္ ပရာဘဝသုတ္ကုိ အမ်ားနားလည္း မွတ္သားၾက ေစဖုိ ့ မႏၱေလးေပါက္ျမဳိင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးးက လကၤာမ်ားစပ္ဆုိေတာ္မူခဲ့ပါသည္ ။စာဖတ္ပရိသတ္တုိ ့မွတ္သား ႏုိင္ပါေစ...

၁။သုစရုိက္တရား         မလုိလား                          မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂။သူယုတ္မာကုိ၊             ခ်စ္ၾကည္ညဳိ                        မွတ္သုိပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၃။သူေတာ္ေကာင္းကုိ           မခ်စ္လုိ                           မွတ္သုိပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၄။သူယုတ္တရား                 ႏွစ္သက္ျငား၊                    မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၅။အအိပ္လြန္ျငား                 အငုိက္မ်ား၊                      မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၆။အေပါင္းအေဖာ္                 အလြန္ေပ်ာ္၊                    မွတ္ေနာ္ပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၇။စကားေျပာေသာ္              အလြန္ေပ်ာ္                      မွတ္ေနာ္ပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၈။ထၾကြလုံးလ                   မရွိက                              မွတ္ၾကပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၉။ထုံထုိင္းမွ ုိင္းဖ်င္း          အလြန္ပ်င္း                            မယြင္းပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၀။ေဒါသအမ်က္            ပ်င္းစြာထြက္                         မွတ္သုိပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၁။မိအုိဘအုိ               မေကြ်းလုိ                               မွတ္သုိပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၂။အလွဴခံအား            လိမ္္လွည့္စား                         မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၃။တစ္ေယာက္တည္းသာ      စားလုိပါ                            မွတ္ပါပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၄။အမ်ဳိးဇာတ္မာန္      အလြန္ခတ္ထန္                           မွတ္ရန္ပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၅။ပစၥည္းမာန          ေထာင္လႊားက                               မွတ္ၾကပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၆။မ်ဳိးႏြယ္မာန          ေထာင္လႊားက                              မွတ္ၾကပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၇။မိန္းမလုိက္စား         ေပ်ာ္ၾကဴးျငား                             မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၈။မူးယဇ္ေသာက္စား            ေပ်ာ္ၾကဴးျငား                     မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၁၉။အေလာင္းအစား               ေပ်ာ္ၾကဴးျငား                    မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂၀။မေကာင္းမိန္းမ               လုိက္စားက                          မွတ္ၾကပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂၁။သူမ်ားမယား              လြန္ၾကဴးျငား                          မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂၂။အရြယ္အုိလွ်က္           အငယ္မက္                           မွတ္ခ်တ္ပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂၃။မသင့္ေတာ္သူ          စိတ္ခ်မူ                                    မွတ္ယူပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂၄။မင္းမ်ဳိးျဖစ္ကာ             ဥစၥာကားနည္း                         မွတ္သားပ်တ္စီးေၾကာင္း။

၂၅။ေလာဘၾကီးလွ်က္            စည္းစိမ္မက္                         မွတ္ခ်တ္ပ်တ္စီးေၾကာင္း။

ပ်တ္စီးေၾကာင္းမ်ား သိေရွာင္ ရွားက ခ်မ္းသာရမည္ စိတ္ဝယ္ရည္၍ ရႊင္ၾကည္ႏွလုံး အစဥ္သုံးက သက္ဆုံးဘဝ ေနာက္ကာလ ေရာက္ၾကနိဗၺာန္ေရႊျပည္တည္း။ ဤကဲ့သုိ ့ေသာ ပ်တ္စီးေၾကာင္းတရားေတြကုိ 

ေရွာင္ရွားႏုိင္ၾကသျဖင့္ ေလာကေရာ သံသရာပါ နိဗၺာန္တုိင္ေအာင္ ၾကီးပြားခ်မ္းသာၾကပါေစ။

ဓားျပငါးရာကုိဘာဝနာအစြမ္းျဖင့္ဆုံးမေသာကုိရင္ထူး

ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က သာမေဏေက်ာ္အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာသည္။

ရာဟုလာသာမေဏ ပ႑ိတသာမေဏစသည္တုိ ့ျဖစ္သည္။ထုိသာမေဏမ်ားထဲမွ သံကိစၥသာမေဏမွာ လြန္စြာမွထူးျခားခဲ့ေလသည္။မိခင္အသုဘ မီးရွုိ့ထားခဲရာမွ ေနာက္တစ္ေန့သြားၾကည့္ၾကရာတြင္ မိခင္ေလာင္းျပာပုံအေပၚမွေမြးဖြားက်န္ခဲ့ေသာအ့ံ့့ဖြယ္လူသားေလးပါ။ထုိသူငယ္သည္ေနာင္အခါသံကိစၥျဖစ္လာရသည္ေပါ့။

ပစၦိမဘဝိက လူသားကုိး။ ထူးျခားသည္ဆုိမွေတာ့ ေမြးဖြားတာသည္ပင္ သူတစ္ပါးနဲ ့မတူခဲ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း ထူးရသည္ပင္။ ထုိသူငယ္သိတက္ ဆင္ျခင္တက္ခ်ိန္ ခုႏွစ္အရြယ္တြင္ ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိ ဆင္ျခင္ျပီး လူဘဝကုိ ေၾကာက္လန္ ့သြားသည္။ သံေဝဂညဏ္ျဖစ္ေပၚျပီး အရွင္သာရိပုတၱရာထံ ကုိရင္ဝတ္သည္။ ဆရာနည္းက်တရားအားထုပ္သည္။"ယထာဘူတံ ညဏဒႆနာယ သတၳာ ပရိေယသိတဗၺာ"နည္းမွန္ရဖုိ့ရာ

ဆရာေကာင္းရွာရသည္ပင္ျဖစ္သည္။ သံကိစၥသာမေဏသည္ဆရာေကာင္းေတြ ့၍ နည္းမွန္ရခဲ့သည္။

တရားထူးရခဲ့ျပီး ကုိရင္ဝတ္ျဖင့္ရဟႏၱာျဖစ္လာသည္။ကုိရင္ရဟႏၱာျဖစ္သည္။ ေၾသာ္...မီးေလာင္ေျမမွ ရွင္ျပန္

ထေျမာက္လာေသာ ကိုရင္ငယ့္ အစြမ္းပါတကား။ တစ္ေန ့တြင္ သံဃာ(၃၀)က ဘုရားရွင္ထံမွ ကမၼဌာန္းယူ

ျပီး ေတာရေဆာက္တည္ရန္ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိ ကန္ေတာ့ၾကသည္။  အရွင္သာရိပုတၱရာက သံကိစၥသာမေဏကုိ အလုပ္အေကြ်းအျဖစ္ ထည့္လုိက္သည္။ တစ္ေန့တြင္ ရဟန္းေတာ္သုံးက်ိပ္ႏွင့္ ကုိရင္တုိ ့ ေနရာေတာရေက်ာင္းကေလးရွိရာသုိ ့ ႏြားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ႏြားေပ်ာက္ရွာရင္း မ်တ္စိလည္ကာ  ေရာက္လာပါသည္။ သူသည္ ျပႆနာကုိ ပါေခၚလာခဲ့သူျဖစ္သည္။ ျပႆနာကုိ လည္း

စခဲ့သူပါေပ။ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ မ်ားကုိစား၍ တစ္လခန္ ့အၾကာမိမိအိမ္သုိ ့ တိက္တိက္ကေလး

ေျပးျပန္သည္။ သံဃာကုိမပန္ၾကားေတာ့ လမ္းတြင္ခုိးသားငါးရာႏွင့္ေတြ ့ျပီး ၎အားသတ္၍ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ စီမံၾကေလသည္။ ထုိႏြားေက်ာင္းသားက ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိယဇ္ပူေဇာ္လွ်င္ ပုိ၍ေကာင္းေၾကာင္း သူက အႏူညာသူေတာင္းစားျဖစ္၍ မေကာင္းေၾကာင္း ေက်းဇူးကန္းစြာ ဆုိပါေတာ့သည္။လက္ေထာက္ခ်

လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအခါ ဓားျပတုိ ့က ၎ကုိပင္လမ္းျပတင္၍ ရဟန္းေတာ္မ်ားရွိရာကုိ ျပသခုိင္းပါသည္။ခုိးသူၾကီးကရဟန္းတစ္ပါးကုိယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ့ေပးရန္ေတာင္းရာအၾကီးဆုံးမေထရ္က'
အမ်ားေကာင္းစားေရးအတြက္သူအားသတ္ရန္လုိက္မည္'ဟုေျပာကာထလုိက္သည္။
ဒုတိယရဟန္းကလည္းသူလုိက္မည္ဟုထသည္။တတိယရဟန္းကလည္းသူလည္လုိက္မည္ဟုထျပန္သည္။
ယင္းသုိ ့ရဟန္းေတာ္မ်ားကမေၾကာက္မရႊံပဲ သူအေသခံမည္။
ငါအေသခံမည္ေျပာဆုိျပီးမေထရ္ၾကီးမ်ားကုိမေသေစလုိၾကေပ။ကုိယ္သာအနာခံျပီးလုိက္ရန္ တစ္ပါးခ်င္းေျပာေနၾကသည္။ ထုိအခါသံကိစၥ သာမေဏထလာျပီး သူသာလုိက္ပါမည္။ ဒီအတြက္ သူ ့ဆရာ အရွင္သာရိပုတၱရာက ထည့္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားကာ ခုိးသားဓားျပတုိ ့ေခၚရာကုိ လုိက္သြားေတာ့သည္။ ေၾသာ္...သာမေဏငယ္ေလး အသက္ခံရေတာ့မွာပါလား။ဓားျပေခါင္းေဆဆာင္က ဓားျပတ္ျပတ္ျဖင့္ ကုိရင့္ဇာတ္ကုိ ခုတ္ပုိင္းပါေတာ့သည္။ ဓားသာေခြလိပ္သြားသည္။ ကုိရင္၏ ေမတၱာအစြမ္း
ေၾကာင့္ ဓားမတုိးေပ။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ခုတ္ျပန္ေတာ့လည္း ကုိရင္က မေသပါ။ခုိးမွဴးၾကီးသာ 
ဝန္ခ်ကန္ေတာ့ရေတာ့သည္။ ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ရေတာ့သည္။ကုိရင္သည္ ငယ္ႏုပါ၏။
ကုိရင္ထံက သီလ သမာဓိပညာတုိ ့မွာရင္က်တ္လွပါ၏။လူးဆုိဗုိလ္သည္ေတာင္းပန္ျပီး ကုိရင္ဝတ္ခြင္ေတာင္းသည္ ။ ကုိရင္ကသူးဓားျဖင့္ သူေခါင္းကုိရိပ္ကာ ကုိရင္ဝတ္ေပးလုိက္သည္။ ေၾသာ္...ဟုိအရင္က ေခါင္းေဆာင္ခုိး၍ တပည့္မ်ားက ခုိးခဲ့ဆုိးခဲ့ၾကသည္။ယုခုေခါင္းေဆာင္လိမၼာသည့္အခါ သူတုိ ့လည္း လိမၼာျပီး ကုိရင္ဝတ္ၾကျပန္သည္။ ေရွ့ေဆာင္ႏြားလား၊အေျဖာင့္သြားက ေနာက္ႏြားတစ္တစ္သုိက္ ေျဖာင့္စြာလုိက္၏သံကိစၥကုိရင္သည္ ဓားျပ (၅၀၀)တုိ ့အားတရားျပဆုံးမျပီး သကၤန္းဝတ္ေပးကာ ေကာင္းကင္မွ စ်ာန္ဝာဥ္ျဖင့္ၾကြ၍ ဘုရားထံ ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့သည္။
 ကုိရင္သာမေဏကုိ ငယ္၏ဟူ၍ မရုိမေသ မျပဳအပ္ေပ။ 
ဘယ္လုိပဲ ေမြးခဲ့ေမြးခဲ့ ေမြးဖြားျခင္းသည္ ျပီးဆုံးခဲ့ျပီ။

ပစၥဳပၸန္လုပ္လုပ္ရပ္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဘုရားသားေတာ္ ဘုရားတရားတည္ျမဲသူျဖစ္သည္။ ဘုရားသည္ေလာကတြင္အျမတ္ဆုံး အေတာ္ဆုံး။ဘုရား၏ စကားကုိ
လုိက္နာသူသည္လည္း အျမတ္ဆုံးပင္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါတကား။
ဒက၊္အနာေတြေပါက္ေနေသာကုိရင္ပင္ ျဖစ္ေစပါဦး သူထံတြင္ လူထက္သာေသာ သီလသိကၡာမ်ား
တည္ျမဲေန၍ မရုိမေသျပဳလွ်င္ ဤလူမွာ ဒုကၡၾကဳံေတြနုိင္ေပသည္။ ရုိေသႏုိင္ၾကပါေစ...ကုိရင္သံကိစၥေက်းဇူး ၾကီးမားပါေပသည္။

မေကာင္းမွ ုကုိႏွင္ထုတ္ျခင္း

ဇာဏုေသာဏိပုဏၰားအမည္ရွိေသာ ပုဏၰားသည္ ဥပုသ္ေန ့၌ ေခါင္းေလွ်ာ္ ေရခ်ဳိးျပီးအသစ္ျဖစ္ေသာေခါမဝတ္စုံကုိဝတ္ကာစုိေသာသမန္းျမတ္ဆုတ္ကုိယူ၍ ျမတ္စြာဘုရားအနီး တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္တည္၏။ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဇာဏုေသာဏိပုဏၰားကုိျမင္ေတာ္မူ၍ ပုဏၰား အဘယ္ေၾကာင္ ့သင္သည္ ဥပုသ္ေန ့၌ ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခ်ဳိးျပီးအသစ္

ျဖစ္ေသာေခါမဝတ္စုံကုိဝတ္ကာ စုိေသာသမန္းျမတ္ကုိယူ၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္တည္ေနသနည္း။ယေန ့ပုဏၰားမ်ဳိးအားအဘယ္မည္ေသာကိစၥျဖစ္သနည္း ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အရွင္ေဂါတမ ယေန ့ပုဏၰားတုိ ့အား မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင္ထုပ္ျခင္းကိစၥ ျဖစ္ပါ၏။ ပုဏၰား အဘယ္အျခင္းအရာ ျဖင္ ့ပုဏၰားတုိ ့၏မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင္ထုပ္ျခင္းျဖစ္သနည္း။ အရွင္ေဂါတမ ပုဏၰားတုိ ့သည္ ဤဥပုသ္ေန ့၌ ေခါင္းေလွ်ာ္ ေရခ်ဳိးျပီးအသစ္ျဖစ္ေသာ ေခါမဝတ္စုံကုိဝတ္ကာ စုိေသာႏြားေခ် ျဖင့္ ေျမကုိသုတ္လိမ္း၍ စိမ္းစုိေသာ သမန္္းျမတ္တုိ ့ကုိျဖန္ ့ခင္း
လ်က္ သဲပုံႏွင့္မီးတင္ကုပ္အၾကား၌ အိပ္ျခင္းကုိျပဳကုန္၏။ထုိပုဏၰားတုိ ့သည္ ထုိညဥ့္၌ သုံးၾကိမ္ထ၍ လက္အုပ္ခ်ီကာ အသွ်င္ထံသုိ ့မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင့္္ထုပ္ပါ၏ အသွ်င္ထံသုိ ့မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင္ထုပ္ပါ၏ဟု ဆုိ၍ မီးကုိရွိခုိးကုန္၏။မ်ားစြာေသာ
ေထာပတ္ ဆီ  ဆီဦးျဖင့္လည္း မီးစာေကြ်းကုန္၏။ ထုိညဥ့္လြန္ေျမာက္ေသာအခါ၌လည္း မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ျဖင့္
ပုဏၰားတုိ ့၏ မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင္ထုပ္ျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ပုဏၰား-ပုဏၰားတုိ ့၏မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင္ထုပ္ျခင္းသည္တစ္မ်ဳိးျဖစ္၏။အရိယာ၏ဝိနည္း၌ မေကာင္းမွ ုကုိႏွင္ထုပ္ျခင္းသည္တစ္မ်ဳိးျဖစ္၏။အသွ်င္ေဂါတမ ေတာင္းပန္းပါ၏။ အကြ်နုိပ္အား အရိယာတုိ ့၏ဝိနည္း၌မေကာင္းမွ ုႏွင္ထုပ္ပုံတရားကုိေဟာေတာ္မူပါေလာ့ပုဏၰား-ထုိသုိျဖစ္လွ်င္ နာေလာ့၊ေကာင္းစြာႏွလုံးသြင္းေလာ့၊ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ မ်တ္ေမွာက္ဘဝ၌၎
တမလြန္ဘဝ၌၎မွားယြင္းေသာ အျမင္၏အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟု ဆင္ျခင္၏။ထုိအရိယာတပည့္သည္ ဤသုိ ့ဆင္ျခင္ျပီး၍ မွားယြငး္ေသာ အျမင္ကုိပယ္စြန္၏။မွားယြငး္ေသာအျမင္ကုိ ႏွင္ထုပ္၏။
အရိယာတပည့္သည္မ်က္ေမွာက္ဘဝ၌၎ တမလြန္ဘဝ၌၎မွားယြင္းေသာ အၾကံအစည္၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟုဆင္ျခင္၏။မွားယြင္းေသာစကား၏အက်ဳိးသည္ယုတ္မာ၏ဟုဆင္ျခင္၏။မွားယြင္းေသာ အလုပ္၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟုဆင္ျခင္၏။မွားယြင္းေသာ အသက္ေမြးမွ ု၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟုဆင္ျခင္၏။မွားယြင္းေသာ လုံးလ၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟု ဆင္ျခင္၏။
မွားယြင္းေသာ သတိ၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟု ဆင္ျခင္၏။ မွားယြင္းေသာ သမာဓိ၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာ၏ဟုဆင္ျခင္၏။မွားယြင္းေသာ ညဏ္၏ အက်ဳိးသည္ ယုတ္မာဟု ဆင္ျခင္၏။ မွားယြင္းေသာ လြတ္ေျမာက္မွ ု၏ အက်ဳိးသည္ယုတ္မာ၏ဟု ဆင္ျခင္၏။ဤသုိ ့ဆင္ျခင္ျပီး၍ မွားယြင္းေသာ အၾကံအစည္ကုိ မွားယြင္းေသာစကားကုိ မွားယြင္းေသာ အလုပ္ကုိ မွားယြင္းေသာ အသက္ေမြးမွ ုကုိမွားယြင္းေသာလုံးလကုိ မွားယြင္းေသာသတိကုိ မွားယြင္းေသာ သမာဓိကုိ မွားယြင္းေသာညာဏ္ကုိ မွားယြင္းေသာလြတ္ေျမာက္မွ ုကုိ ပယ္စြန္၏ႏွင္ထုပ္၏

ပုဏၰား-ဤသုိ ့လွ်င္အရိယာတုိ ့၏ဝိနည္း၌ မေကာင္းမွ ုကုိ ႏွင္ထုပ္ျခင္းသည္ျဖစ္၏ ဟု မိန္ေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဇာဏုေသာဏိပုဏၰားသည္-အသွ်င္ေဂါတမ -ပုဏၰားတုိ ့၏ မေကာင္းမွ ုကုိႏွင္ထုပ္ျခင္းသည္ အရိယာဝိနည္း၌ မေကာင္းမွ ုကုိႏွင္ထုပ္ ျခင္း၏ တစ္ဆယ္ေျခာက္စိတ္
တစ္စိတ္မွ် မမီပါ။ အသွ်င္ေဂါတမ အလြန္ႏွစ္သက္မွ ုရွိပါ၏။ အကြ်နုိပ္ကုိ ယေန ့မွစ၍ အသက္ထက္ဆုံးကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္၏။


  (အဂုၤတၱဳိရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ပစၥေရာဟဏယဂ္၊ ပထမပေစၥာေရာဟဏီသုတ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပါသည္။)

ေမတၱာပုိ ့ေမတၱာထား

ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ ့သည္ ေမတၱာပုိ ့မ်ားကုိရြတ္ဆုိတက္ၾကသည္။ေမတၱာပုိ ့နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိရာတြင္မိမိႏွစ္သက္ရာ ေမတၱာပြားနည္းျဖင့္
ေမတၱာျဗဟၼစုိရ္တရားပြားမ်ားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။တရားပြဲမ်ားတြင္၎၊ုဥပုသ္သီလခံယူေဆာက္တည္ရာတြင္၎၊သာသနာေရးအခမ္းနားတြင္၎၊
စုေပါင္းကာေမတၱာပုိေနသံကုိျမဳိင္ျမဳိင္ဆုိင္ဆုိင္ၾကားရစဥ္စိတ္ႏွလုံးသည္ ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာရပါ၏။အရုဏ္တက္အခ်ိန္ေၾကးစည္သံတေဝေဝျဖင့္ေမတၱာပုိ့သံကုိ နားဆင္္ရျခင္းသည္ မဂၤလာက်က္သေရ ရွိလွပါ၏။ႏွလုံးစိတ္ဝမ္းခ်မ္းေျမ ့ရ၏။

ေမတၱာ၏တရားကုိယ္မွာ..အေဒါသ ေစတသိက္ျဖစ္ပါ၏။ေဒါသ သည္ ေလာင္မီးပမာ သတၱဝါတုိ ့အား

ပူေလာင္ေစ၏။ေမတၱာကား စမ္းေရစင္ပမာ သတၱဝါတုိ ့အားေအးျမေစ၏။ေမတၱာတြင္ ကာယကံေမတၱာ

ဝစီကံေမတၱာ၊ မေနာကံေမတၱာဟု သုံးမ်ဳိးရွိပါ၏။သူတစ္ပါးေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစရန္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္

အျပဳအမူျဖင္ ့ ရြက္ေဆာင္ျခင္းသည္ ကာယကံေမတၱာ မည္ပါ၏။ႏွ ုတ္ရြတ္အားျဖင္ ့ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္

ဝစီကံေမတၱာ မည္ပါ၏၊စိတ္ျဖင့္ ေမတၱာပြားျခင္းသည္ မေနာကံ ေမတၱာမည္ပါ၏။ေမတၱာပုိ ့ရာတြင္

(၅၂၈)သြယ္နည္းအရ--၁။ေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ၊

                             ၂။ႏွလုံးမသာယာျခင္းကင္းၾကပါေစ၊

                             ၃။ကုိယ္၌ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲကင္းၾကပါေစ၊

                             ၄။ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာျဖင္ မိမိတုိ ့ ကုိယ္ကုိ ေစာင္ေရွာက္နုိင္ၾကပါေစ(ဝါ)

အသက္ေမႊးမွ ုလြယ္ကူၾကပါေစဟု...ေလးျဖာေသာ ေကာင္းေစလုိမွ ုကုိိ စိတ္က ပြားမ်ားရ၏။

ယင္းသုိ ့စိတ္က ပြားမ်ားသည္ ့အတုိင္း မိမိ၏ကာယံ မွ ု ဝစီကံမွ ုတုိ ့က လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ဖုိ ့လုိပါသည္။

ေမတၱာပုိ ့မွ ုကုိ မရြတ္ဆုိမီ စိတ္ထဲ၌ သူတစ္ပါးေကာင္းစားေစလုိေသာ ေမတၱာကုိ နက္နက္ရွ ုိင္းရွ ုိင္း

သက္ဝင္ျဖစ္တည္ဖုိ ့လုိပါသည္။သူတစ္ပါး၌ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစလုိ ေသာ ေမတၱာကုိ စိတ္ထဲ၌ နစ္နစ္

နဲနဲစြဲ ျမဲမွ ုမရွိဘဲ ႏွ ုတ္ဘဲ ႏွ ုတ္ဖ်ားတြင္သာအေပၚယံရွပ္၍ရြတ္ဆုိေနလွ်င္မူ ေမတၱာပြားပုိ ့ျခင္းအစစ္မျဖစ္ႏုိင္။

ဆုိရလွ်င္ မိမိ၏ ကာယကံမွ ု ဝစီကံမွ ုမေနာကံမွ ုတုိင္း၌ ေမတၱာႏွင္ ့ယွဥ္မွသာ ေမတၱာထားတက္သူျဖစ္ပါ

လိမ္မည္။ေမတၱာပုိ ့သူမ်ားအေနျဖင္ ့ေမတၱာပုိ ့ကုိ ႏွ ုတ္က ရြတ္ဆုိေနရုံမွ် မဟုတ္မူလွ်က္၊ေမတၱာျပြမ္းေသာ

စိတ္ေနစိတ္ထား ေမတၱာထုံမႊမ္းေသာ အျပဳအမူ ေမတၱာလြမ္းျခဳံေသာ အေျပာအဆုိ တုိ ့ရွိဖုိ ့လုိပါသည္။

အခ်ဳိက ႏွ ုတ္မွ ရြတ္ဆုိေမတၱာပုိ ့ရုံေမတာပုိ ့ျခင္းကုိ ဝစီကံေမတၱာဟု ထင္မ်တ္ေနတက္ၾကပါသည္။

စင္စစ္ဝစီကံေမတၱာ၏နယ္ပါယ္မွာဤတစ္ခုတည္းမဟုတ္ပါ။ဤမွ်မက်ဥ္းေျမာင္းပါ။သူတစ္ပါးေကာင္းစားေစလုိေသာ

ေစတနာမြန္ျဖင့္သာအၾကံညဏ္ေပးျခင္းဆုံးမျခင္းပညာသင္ေပးျခင္းသတင္းအခ်က္အလတ္ေပးျခင္းခရီးလမ္း

ကုိေကာင္းစြာညြန္ၾကားျခင္းမသင့္ျမတ္သူ ႏွစ္ဦးအၾကား ေစ့စပ္ျဖန္ေျဖေပးျခင္းခ်စ္ခင္ႏွစ္လုိဖြယ္ေျပာဆုိျခင္း...စသည္

ေမတၱာဓာတ္ကုိစုိစြတ္ေသာဝစီကံမွ ုတုိင္းသည္ဝစီကံေမတၱာတြင္အက်ဳံးဝင္ပါသည္။ႏွ ုတ္က ေမတၱာပုိ ့ရြတ္သည္အခါ

ရြတ္ေစကာမူ ေန ့စဥ္လက္ေတြ ့လူမွ ု့ဘဝ၌ဝန္တုိေသာစကား ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းေသာစကားသူတစ္ပါးအက်ဳိးမဲ့ျဖစ္ေစေသာ

စကားရင္းႏွီးသူႏွစ္ဦးအခ်င္းခ်င္းခ်စ္ခင္ညီညြတ္မွ ုကုိ ပ်တ္ယြင္းေစေသာစကားးတုိ ့ကုိေျပာဆုိေနလွ်င္ ထုိသူ၏သႏၱာန္၌ဝစီကံေမတၱာမတည္ပါေလ။ႏွုတ္ကတစ္ျခားအက်င့္ကတစ္ျခားသာ ျဖစ္ေနေပလိမ္မည္။သုိ ့ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ေမတၱာပုိ ့တုိ ့ကုိႏွ ုတ္မွရြတ္ဆုိေနရုံ

သက္သက္မွ်မဟုတ္မူလ်က္အတြင္းအဇၹ်တၱသႏၱာန္ႏွင့္အျပင္ဗဟိႏၵႏွစ္ဌာနစလုံး၌ ေမတၱာဓာတ္လႊမ္းပတ္ဖုိ ့လုိပါသည္။

နံနက္ခင္း၌ ဘုရားရွိခုိးဝတ္ျပဳျခင္း ပန္းေရခ်မ္းဆီမီးနံသာတုိင္ တုိ ့ျဖင္ ့ဘုရားရွင္အားလွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္း သတၱဝါေဝေနယ်တုိ့အားေမတၱာပြားပုိ့ျခင္းအားျဖင့္ေန့သစ္တုိ့ကုိၾကဳိဆုိျခင္းသည္မဂ္လာက်က္သေရရွိပါ၏။နံနက္ခင္းတြင္ပုိ ့လြတ္ေသာ ေမတၱာအတုိင္း

တစ္္ေန ့တာကာလထိေတြ ့ဆက္ဆံရသူအားလုံးတုိ ့အေပၚေမတၱာေရွးရွ ုအပ္ပါ၏။အျပဳအမူ၌လည္းေမတၱာဓာတ္စုိစြတ္မည္။

အေျပာအဆုိ၌လည္းေမတၱာဓာတ္စုိစြတ္မည္ဆုိလွ်င္ ေမတၱာျဗဟၼစုိရ္တရားပြားမ်ားသူ ျဖစ္ပါ၏။စိတ္ထဲကခ်မ္းသာေစလုိ ေသာ

ဆႏၵမရွိမူလွ်က္၊ႏွုတ္က ရြတ္ဆုိေနျခင္းသည္ေမတၱာပြားမ်ားျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္းေသကၡ်ေတာင္ ဦးတိိေလာက ဆရာေတာ္ၾကီးကဤသုိ ့ မိန္ဆုိေတာ္မူခဲ့ပါ၏။                   

အလြန္သားခ်စ္ေသာ အမိသည္ အခ်ိန္လြန္ခါနီးမွ ရရွိလာေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ သားငယ္ကုိအလြန္သနားေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ ့အဟုတ္ကုိခ်စ္ခင္မွ၊ခ်မ္းသာလုိတဲ့စိတ္ျဖစ္မွသာ ေမတၱာတည္း။စိတ္ကမပါဘဲ ႏွင္ ့ပါးစပ္ဖ်ားက ခ်မ္းသာေစလုိတဲ ့ဆႏၵမရွိဘဲလ်က္ႏွင္ ့ အေဝရာေဟာႏၱဳ ။အဗ်ာပဇ‎ၨာေဟာႏၱဳ ။စသည္ကုိ အနက္ပါဠိရြတ္ဆုိ၍ ေနျငားေသာ္လည္း ေမတၱာပုိ ့တာ ေမတၱာပြားတာမဟုတ္၊စာအံေနမွ ုမွ်သာတည္း။

စိတ္ေကာင္းႏွင့္စိတ္ဆုိး

စိတ္ႏွင့္ဆုိင္ေသာသေဘာတရားတုိ ့သည္(ၾကံစည္ျခင္း၊ေျပာဆုိျခင္း၊ျပဳလုပ္ျခင္းဟူသမွ်တုိ ့သည္)

စိတ္သာလၽႊင္ေရွ့သြားရွိကုန္၏။စိတ္သာလွ်င္ အၾကီးအမွဴးရွိုကုန္၏။ၾကည္လင္ေသာစိတ္ျဖင့္ေျပာဆုိ

ျဖင္းျပဳလုပ္ျခင္းၾကံစည္ျခင္းေၾကာင့္ ထုိသူေနာက္သုိ ့အရိပ္သည္ အစဥ္လုိက္သကဲ ့သုိ ့ ခ်မ္းသာသည္

အစဥ္လုိက္ေလ၏။မေကာင္းစိတ္ျဖင့္ေျပာဆုိျခင္းျပဳလုပ္ျခင္းၾကံစည္ျခင္းေၾကာင့္ထုိသူေနာက္သုိ ့ လွည္းဘီးစက္သည္ဝန္ကုိေဆာင္ေသာႏြား၏ေျခရာသုိ ့အစဥ္လုိက္သကဲ့သုိ ့၊ဆင္းရဲသည္အစဥ္လုိက္ေလ၏။

(ဓမၼပဒ)

ကုိယ္မွု ႏွုတ္မွု စိတ္မွုဟူ၎ ကံသုံးပါးရွိရာတြင္ စိတ္သည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါ၏။အၾကီးမွဴးျဖစ္ပါ၏။

စိတ္၏ေစခုိင္းရာေနာက္သုိ ့ကုိယ္မွ ုႏွ ုတ္မွ ုတုိ  ့က အစဥ္လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေနၾကပါ၏။

စိတ္ကၾကဳိးဆြဲရာသုိ ့ရုပ္ေသးရုပ္ကေလးပမာ ကုိယ္မွ ုႏွု ုတ္မွ ုတုိ ့က လုိက္ပါလွ ုပ္ရွားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူတို ့သည္မိမိတုိ ့၏ဘဝကုိ မိမိတုိ ့၏ကုိယ္မွ ုႏွ ုတ္မွ ု့စိတ္မွု ့တုိ ့ျဖင္ ့တည္ေဆာက္ေနျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ပုံေဖာ္ဖန္တီးေနျခင္းျဖစ္ပါ၏။လူသား၏ဘဝကုိမည္ ့သည့္တန္ခုိဣဒၥ့ိပါဒ္ရွင္ကမွ် ဖန္တီးေနျခင္း မဟုတ္ပါ။

မည့္သည့္အ ရာကမွ် ဖန္တီးေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ဤ စစ္မွန္စင္ၾကယ္ေသာ အမွန္တရားကုိ သေဘာေပါက္ နားလည္းျခင္း မရွိလွ်င္ မွန္ေသာအျမင္ မရွိနုိင္၊မွန ္ေသာအ ယူမရွိနုိင္။

မိမိ၏ဘဝကုိမိမိ၏ကံသုံးပါးကဖန္တီးေနျခင္းျဖစ္သည္ဟူေသာအမွန္တရားကုိသက္ဝင္ယုံၾကည္ေသာသူမွသာလွ်င္ မ ိမိကုိယ္ကုိ အ ားကုိးယုံၾကည္သူ ျဖစ္လာေပမ ည္။မိမိကုိယ္ကုိသာလွ်င္ မိမ ိ၏အားကုိးအားထားရာအမွန္ အစစ္ျဖစ္ေပမည္ဟူေသာ ဘုရားေဟာေတာ္မူခ်တ္ကုိ သေဘာေပါက္သူျဖစ္လာေပမည္။

ဘဝ၏ဖန္တီးရွင္မည္ေသာ ကံသုံးပါးတြင္ စိတ္က ဦးေဆာင္သူျဖစ္ရကား စိတ္သည္ပင္ ဘဝ၏ပန္းပုဆရာ  ဟု ဆုိနုိင္ပါလိမ္မ ည္။

စိတ္ဟူရာတြင္ စိတ္ေကာင္းလည္းရွိ၏။စိတ္ဆုိးလည္းရွိ၏။အကုသုိလ္စိတ္လည္းရွိ၏။ကုသုိလ္စိတ္လည္းရွိ၏။

ေကာင္းေသာစိတ္က ေကာင္းေသာကာယကံ ေကာင္ေသာဝစီကံတုိ ့ကုိ ျဖစ္ထြန္းေစ၏။

ဆုိးေစာစိတ္က ဆုိးေသာကာယကံဆုိးေသာဝစီကံတုိ ့ကုိ ျဖစ္ထြန္းေစ၏။ေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ ေျပာသမွ်

ျပဳသမွ်ကုိတုိ့၏ ကုသုိလ္ဓာတ္ထြန္းပ၏။ဓမၼႏွင့္ယွဥ္၏။မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ျပဳသမွ်ေျပာသမွ်ကုိ အကုသုိလ္ဓာတ္ထြန္းပေစ၏။အဓမၼႏွင္ ့ယွဥ္၏။ စိတ္ေကာင္းေမႊးသူတုိ ့၏ သႏၱာန္သည္တည္ ၾကည္၏။

ေအးျမၾကည္လင္ ၏။ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းေသာ အတြင္းသႏၱာန္မ်ဳိးေစ့က ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘဝကုိ ဖူးပြင့္လာ၏။       ဤသည္မွာ ကုသုိလ္၏ စြမ္းအင္သတၱိျဖစ္၏။ ဓမၼ၏တန္ခုိးေတဇာ္ျဖစ္၏။

စိတ္ေကာင္းမေမႊးသူတုိ ့၏ အတြင္းသႏၱာန္သည္ မျငိမ္းခ်မ ္း၊ပူေလာင္ဆူပြတ္၏။ခတ္ထန္ၾကမ္းတမ္း၏။

ပူေလာင္ၾကမ္းတမ္းေသာ အတြင္းသႏၱာန္မ်ဳိးေစ့က ပူေလာာင္ခတ္ထန္ေစေသာ   ဘဝကုိ ဖူးပြင္ ့လာေစ၏။

ဤသည္မွာ အကုသိုလ္စိတ္၏ စြမ္းအင္းသတၱိျဖစ္၏။ အဓမၼ၏ အက်ဳိးရလဒ္ျဖစ္၏။

စိတ္ေကာင္းေမြးကာ စိတ္ေကာင္းထားသူျဖစ္မွသာလွ်င္ မိမိ၏ ကုိယ္ရည္ကုိ္ယ္ေသြးကုိသန္ ့ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ

ေကာင္းမြန္ျပည့္ဝေအာင္ တည္ေဆာက္ပ်ဳိးေထာင္နုိင္ပါမည္။သန္ ့ရွင္းေကာင္းမြန္ေသာ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးစူးေဆာက္တန္ဆာပလာျဖင့္သာစင္ၾကယ္ေသာဘဝေကာင္း

ဘဝမြန္ကုိထုဆစ္နုိင္ ပါလိမ္မည္။စိတ္ေကာင္းမေမြးပဲ စိတ္ထားမေကာင္းသူသည္ သူ၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးသန့္သန့္ရွင္းရွင္းျဖစ္ေအာင္ေကာင္းမြန္းျပည့္ဝေအာင္တည္ေဆာက္ပ်ဳိးေထာင္နုိင္စြမ္းမရွိပါ။ထုိလူမ်ဳိးသည္ ေကာင္းမြန္းလွပေသာ သန္ ့ရွင္းေသာဘဝရုပ္ထုကုိ မည့္သုိ ့မွ် ပုံေဖာ္ထုဆစ္နုိင္မည္မဟုတ္ေပ။

ေက်းဇူးရွင္ မာန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက စိတ္ေကာင္းစိတ္ဆုိးတုိ၏အက်ဳိးေပးမွအပၚ  ဤသုိ ့အမိန္ ့ရွိေတာ္မူခဲ့ပါေပ၏။

                              စိတ္ေကာင္း

                                    ေကာင္းေကာင္းႏွင္ ့ေတြ ့

                                   ေကာင္းေကာင္းခံစားရ၏။

                                           စိတ္ဆုိး

                                         ဆုိးဆုိးႏွင္ ့ေတြ ့

                                    ဆုိးဆုိးခံစားရ၏။ ဟုဆုံးမေတာ္ခဲပါေပ၏။

နတ္သားေလွ်ာက္တဲ့ေကာင္းမွ ု ့ေတာ္

ေ႐ွးငယ္စဥ္အခါက ကုသိုလ္၌ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့၍ ေနာင္ၾကီးျပင္းေသာအခါ၌ မေမ့ေလ်ာ့ေသာသူသည္ တိမ္တိုက္မွလြတ္ေသာ လကဲ့သို႔ ဤေလာကကို မဂ္ဉာဏ္ေရာင္ျဖင့္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပေစ၏။

မိမိျပဳခဲ့ေသာမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံကို အရဟတၱမဂ္ကုသိုလ္ျဖင့္ ဖံုးအုပ္သူသည္ တိမ္တိုက္မွလြတ္ေသာ လကဲ့သို႔ ဤေလာကကို အရဟတၱဉာဏ္ေရာင္ျဖင့္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေစ၏။(ဓမၼပဒ)

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ေျပာေဟာ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာကုန္ေသာနတ္သားတို႔သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ညဥ့္ဦးယံ လြန္ၿပီးေသာ (သန္းေခါင္ယံ) အခ်ိန္၌ ေဇတဝန္တစ္ေက်ာင္းလံုးကို ထြန္းလင္းေစလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအထံ သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္တည္ကုန္၏၊ တစ္ခုေသာေနရာ ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-

''ဝန္တိုမႈ 'မေစၧရ'ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေမ့ေလ်ာ့မႈ 'ပမာဒ'ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အလွဴကို မေပးလွဴ။ ေကာင္းမႈကို အလိုရွိေသာ (ေကာင္းမႈ၏ အက်ဳိးကို) သိေသာ ပညာရွိသည္ ေပးလွဴသင့္လွေပ၏''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာတို႔ကို ေလွ်ာက္၏-

''ဝန္တိုမႈ 'မေစၧရ' ရွိသူသည္ အၾကင္ (ဆင္းရဲငတ္ျပတ္မြဲေတမည့္) ေဘးမွ ေၾကာက္ သည္ျဖစ္၍ မေပးလွဴ၊ မေပးလွဴေသာေၾကာင့္ ထို (ဆင္းရဲငတ္ျပတ္မြဲေတသည့္) ေဘး သည္ ထိုသူမိုက္ကို ေတြ႕ထိ၏၊ ဝန္တိုမႈ ရွိသူသည္ အၾကင္ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈမွ ေၾကာက္၏၊ ထိုမိမိေၾကာက္ေသာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈသည္ ဤပစၥဳပၸန္ေလာက၌လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ေလာက၌လည္းေကာင္း ထိုသူမိုက္ကိုပင္ ေတြ႕ထိ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ဝန္တိုမႈ 'မေစၧရ'ကို ပယ္ေဖ်ာက္လ်က္ (ဝန္တိုမႈ) အညစ္အေၾကးကို ႏွိမ္နင္းသည္ျဖစ္၍ အလွဴကို ေပးလွဴရာ၏။ (မွန္၏)၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ တမလြန္ ေလာက၌ သတၱဝါတို႔၏ တည္ရာ ျဖစ္ကုန္၏''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာတို႔ကို ေလွ်ာက္၏-

''ခရီးသြားကုန္ေသာ သူတို႔သည္ ခရီးသြားေဖာ္ခ်င္းတို႔အား အနည္းငယ္မွ် (ရိကၡာ) ၌ေသာ္လည္း ခြဲျခမ္းေဝဖန္၍ ေပးကုန္သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ အၾကင္သံသရာ ခရီးသြားတို႔သည္ သံသရာခရီးသြားေဖာ္ခ်င္းတို႔အား အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေပးလွဴ ဖြယ္၌ ခြဲျခမ္းေဝဖန္၍ ေပးလွဴကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ ေသသူတို႔တြင္ မေသသူတို႔ မည္ကုန္၏၊ ဤသေဘာတရားသည္ ေရွးထံုးစဥ္လာ ျဖစ္၏။

အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေပးလွဴဖြယ္၌ေသာ္လည္း ခြဲျခမ္းေဝဖန္၍ ေပးလွဴကုန္၏၊ ဥစၥာမ်ားစြာႏွင့္ ျပည့္စံုသူ အခ်ဳိ႕တို႔သည္ ခြဲျခမ္းေဝဖန္၍ မေပးလွဴ ကုန္၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေပးလွဴဖြယ္၌ ခြဲျခမ္းေဝဖန္၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴကို အလွဴတစ္ေထာင္ႏွင့္ အညီအမွ် ႏႈိင္းယွဥ္အပ္၏''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာတို႔ကို ေလွ်ာက္၏-

''ေပးလွဴႏိုင္ခဲသည္ကို ေပးလွဴသူတို႔၏ ေပးလွဴမႈမ်ဳိးကိုလည္းေကာင္း၊ ျပဳလုပ္ ႏိုင္ခဲေသာ ေကာင္းမႈကံကို ျပဳလုပ္သူတို႔၏

ျပဳလုပ္မႈမ်ဳိးကိုလည္းေကာင္း သူေတာ္ မဟုတ္ သူယုတ္တို႔သည္ အတုလိုက္၍ မျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကကုန္။ (မွန္၏)၊ သူေတာ္ ေကာင္းတို႔၏ တရားသည္ အတုလိုက္ရန္ ခဲယဥ္း၏။

ထို႔ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏လည္းေကာင္း၊ သူယုတ္မာတို႔၏လည္းေကာင္း ဤလူ႕ျပည္မွ လားရာ (ဂတိ) သည္ ကြဲျပား၏၊ သူေတာ္မဟုတ္ သူယုတ္မာတို႔သည္ ငရဲသို႔ ေရာက္ကုန္၏၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ နတ္ျပည္သို႔ လားရကုန္၏''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္ ''ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သူ၏ စကားသည္ ေကာင္းစြာ ဆိုအပ္သည္ မည္ပါသနည္း''ဟုျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏၊ သင္ နတ္သား အားလံုးတို႔၏ စကားသည္ အေၾကာင္း (ပရိယာယ္) အားျဖင့္ ေကာင္းစြာ ဆိုအပ္၏၊ ထို႔ျပင္ ငါ၏ စကား ကိုလည္း နာၾကကုန္ေလာ့-

အၾကင္သူသည္ သားမယားကိုလည္း လုပ္ေကြၽးေမြးျမဴ၍ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေပးလွဴဖြယ္၌ေသာ္လည္း (ခြဲျခမ္းေဝဖန္ကာ) ေပးလွဴလ်က္ (ကုသိုလ္ကမၼပထ) တရားကို က်င့္၏၊ တံျမက္လွည္း ပစၥည္းျဖင့္ ေပးလွဴမႈ (သမုၪၨကအလွဴ)၁ ကိုလည္း ျပဳက်င့္ေပးလွဴ၏၊ အသျပာတစ္ေထာင္တန္ ပူေဇာ္မႈ ရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ေယာက်္ား တစ္သိန္းတို႔၏ ဆယ္ကုေဋေသာ အလွဴတို႔သည္ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ သမုၪၨက (အလွဴ)၏ အစိတ္တစ္ရာ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေသာ အဖို႔မွ်ကိုလည္း မမီႏိုင္ကုန္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဂါထာျဖင့္ ေလွ်ာက္၏-

''ျမတ္သည္၏ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ ျပန္႔ေျပာေသာ ဤပူေဇာ္မႈ (အလွဴ) သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ သင့္ေသာအားျဖင့္ လွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ တန္ဖိုးကို မမီသနည္း၊ အသျပာတစ္ေထာင္တန္ ပူေဇာ္မႈ ရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ေယာက်္ားတစ္သိန္းတို႔၏ ဆယ္ ကုေဋေသာ အလွဴတို႔သည္ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ သမုၪၨက (အလွဴ)၏ အစိတ္တစ္ရာ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေသာ အဖို႔မွ်ကိုလည္း အဘယ့္ေၾကာင့္ မမီႏိုင္ကုန္သနည္း''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

အခ်ဳိ႕ေသာ သူတို႔သည္ မသင့္ေသာ ကံသံုးပါး၌ တည္ကုန္လ်က္ ေထာင္းထု ပုတ္ခတ္ သတ္ျဖတ္၍လည္းေကာင္း၊ ပူေဆြးေစ၍လည္းေကာင္း ေပးလွဴကုန္၏။ ထို အလွဴသည္ မ်က္ရည္ျပည့္ေသာ မ်က္ႏွာရွိသည္ျဖစ္၍ ဒဏ္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင့္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ တန္ဖိုးကို မမီႏိုင္၊ ဤသို႔ အသျပာတစ္ေထာင္တန္ ပူေဇာ္မႈရွိကုန္သည္ျဖစ္၍ ေယာက်္ားတစ္သိန္းတို႔၏ ဆယ္ကုေဋေသာ အလွဴတို႔သည္ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ သမုၪၨက (အလွဴ)၏ အစိတ္ တစ္ရာ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေသာ အဖို႔မွ်ကိုလည္း မမီႏိုင္ကုန္''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ေကာက္နယ္တလင္းစသည္ကို သုတ္သင္မႈ ေကာက္႐ိုးကို ထု႐ိုက္နင္းနယ္မႈ စသည္ျဖင့္ ရေသာပစၥည္းကို ေပးလွဴမႈမ်ဳိးသည္ သမုၪၨကအလွဴ မည္၏။ (အ႒ကထာ)

သံယုတၱနိကာယ္သဂါထာဝဂၢသံယုတ္(မစၦရိသုတ္)ေတာ္လာအတုိင္းျဖစ္ပါသည္။

.ကုိးကြယ္အားထားရာအမွန္။လူၾကီးလူငယ္ဟူသည္..

အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္မဟာကစၥည္းသည္ မဓုရာျပည္၊ ပိတ္ခ်င္းနတ္ေတာ၌ ေနေတာ္မူ၏။

ထုိအခါ ကႏၵာရာယနပု႑ားသည္ အသ်င္မဟာကစၥည္းထံသုိ ခ်ဥ္ကပ္ျပီးလွ်င္ အသွ်င္ကစၥည္း၊ ရဟန္းကစၥာနသည္အုိကုန္ေသာ ၾကီးကုန္ေသာရင္ကုန္ေသာ
ေရွမီကုန္ကုန္ေသာအဆုံးအရြယ္သုိေရာက္ကုန္ေသာပု႑ားတုိ ့ကုိ

ရွိလည္းမခုိး ခရီးဦးလည္းမၾကဳိဆုိ ထုိင္ရန္ေနရာျဖင့္လည္းမဖိတ္ၾကားဟု အက်ြန္ုပ္ၾကားဖူးပါသည္။
အသွ်င္ကစၥည္း -ထုိသုိၾကားဖူးသည့္ အတုိင္းမွန္သည္သာတည္း အဘယ္ေၾကာင္ဆုိေသာ္
 အသွ်င္ကကစၥာနသည္ အုိကုန္ ၾကီးကုန္ ရင့္ကုန္ေရွးမီကုန္ေသာ အဆုံးအရြယ္သုိ ့ေရာက္ကုန္ေသာ ပု႑ား
တုိကုိ ရွိလည္း မခုိး၊ ခရီးဦးလည္းမၾကဳိ ထုိင္ရန္ေနရာျဖင္လည္းမဖိတ္ၾကားပါ။ ထုိသုိရွခုိးျခင္းစသည္ကုိ
 မျပဳျခင္းသည္ မသင္ေလွ်ာ္သည္သညတည္း ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပု႑ား    တရားမွန္သမွ်ကုိသိေတာ္မူျမင္ေတာ္မူေသာအပူေဇာ္ထူးကုိခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ
ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ လူၾကီးအဆင့္တန္းဗုဒၶၵဘူမိ သည္လည္းေကာင္း
လူငယ္အဆင္အတန္းဒဟာရဘူမိသည္လည္းေကာင္း ရွိ၏။
 ပု႑ား ပဋိသေႏၶၵအားျဖင္ၾကီးကုန္ေသာ အၾကင္သူသည္အရြယ္အားျဖင့္ အႏွစ္ရွစ္ဆယ္ အႏွစ္ကုိးဆယ္ ေသာ္လည္းေကာင္းတစ္ရာေသာ္လည္းေကာင္းအကယ္၍    ျဖစ္ေစကာမူ ထုိသူသည္ ကာမဂုဏ္တုိ ့ကုိ သုံးေဆာင္ခံစားသူ ကာမဂုဏ္တည္းဟူေသာအိမ္၌အုပ္စုိး ၍ေနသူ
ကာမဂုဏ္တည္းဟူေသာ အပူ ပူေလာင္ခံေနရသူ ကာမဂုဏ္တုိ ့၌ ၾကံစည္ျခင္း
ကမဝိတက္ တုိ ့ကုိက္ခဲခံရသူ ကာမဂုဏ္ကုိ ရွာမွီးျခင္းငွါလုံးလျပဳေနသူ ျဖစ္ခဲမူ ထုိသူသည္
 လူမုိက္ လူငယ္ဟူေသာေရတြက္ျခင္းသုိ ့သာေရာက္၏။
ပု႑ားအၾကင္သူသည္ ပ်ဳိမ်စ္ေသာ ေကာင္းစြာနက္ေသာ ဆံပင္ရွိေသာ ေကာင္းေသာအရြယ္ႏွင့္ ျပည္ ့စုံေသာ
 ပထမအရြယ္ ႏွင္ ့ျပည့္စုံေသာ သူငယ္ပင္္ျဖစ္ေစကာမူ ထုိသူသည္ ကမဂုဏ္တုိ ့ကုိ မသုံးေဆာင္မခံစားသူ
ကာမဂုဏ္တည္းဟူေသာ အိမ္၌ အုပ္စုိး၍ေနသူ ကာမဂုဏ္တည္းဟူေသာအပူ ပူေလာင္ျခင္းမခံရသူ
 ကာမဂုဏ္တုိ ့၌ၾကစည္ျခင္း ကာမဝိတက္တုိ ့အကုိက္မခံရသူ ကာမဂုဏ္တုိ ့ကုိရွာမွီးျခင္ငွါ လုံလမျပဳသူျဖစ္ခဲမူ
ထုိသူသည္ပညာရွိလူၾကီးဟူ၍သာလွ်င္ ေရတြက္ျခင္းသုိ ့ေရာက္၏ ဟုမိန္ ့ဆုိေလ၏။
အသွ်င္ကစၥည္း တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပစြ ၊အက်ြႏု္ပ္ကုိ ယေန ့မွစ၍
 အသက္ထက္ဆုံး ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူ ဥပါသကာဟု မွတ္ယူေတာ္မမူပါ ဟု ကႏၵရာယနပု႑ားက ေလွ်ာက္၏။
ဘုရားရွင္ကလည္း ရဟန္းတုိ ့အား ရဟန္းတုိ ့ ခုိးသူတုိ ့အင္အားၾကိီးမားေသာအခါ
 မင္းတုိ ့သည္ အင္အားနည္းပါးကုန္၏။ထုိအခါ မင္းအားျမဳိ ့ သုိ ့ဝင္းျခင္းထြက္ျခင္းငွါလည္းေကာင္း မလြယ္ကူ
၊တုိင္းစြန္ျပည္နားဇနပုဒ္မ်ားသုိ ့   လွည့္လည္းျခင္းငွါမလြယ္ကူ။ရဟန္းတုိ ့ထုိအတူ ရဟန္းယုတ္တုိ ့အင္အားၾကီးမားေသာအခါ၌သီလကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ ့သည္
အင္အားနည္းပါးကုန္၏။ထုိအခါသီလကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ ့သည္
 သံဃာအလယ္၌ ဆိတ္ဆိတ္ျဖစ္ကုန္္၍ ျငမ္သက္စြာေနရကုန္၏။ တုိင္းစြန္ျပည္နား ဇနပုဒ္၌ေသာ္လည္းေနထုိင္ရကုန္၏။
ရဟန္းတုိ ထုိ သုိျဖစ္ျခင္းသည္ လူမ်ား၏အစီးအပြား မဲျခင္းငွါ မခ်မ္းသာျခင္းငွါ အက်ဳိးမဲ ့ျခင္းငွါ
 နတ္လူတုိ ့၏ အစီးအပြားမဲျခင္းငွါ ဆင္းရဲျခင္းငွါ ျဖစ္ကုန္၏။


ရဟန္းတုိ ့ မင္းအင္းအားၾကီးမားေသာအခါ၌ ခုိးသူအင္အားနည္းပါးကုန္၏ ။
ထုိအခါ မင္အား ျမဳိ ့တြင္းဝင္ျခင္း ျမဳိ ့ျပင္ထြက္ျခင္း တုိင္းစြန္းျပည္းနား ဇနပုဒ္ မ်ားသုိ ့လွည္ ့လည္ျခင္းငွါ လြယ္ကူ၏။ပု႑ားသူၾကြယ္ တုိအားလည္းျမဳိ ့တြင္းဝင္ျခင္းျမဳိျပင္ထြက္ျခင္း ျပင္ပအလုပ္ကုိင္ ကိစၥတုိ ့ကုိ ၾကည္ ့ရွု ျခင္းငွါလြယ္ကူ၏။
ရဟန္းတုိ ့ဤအတူသာလဆင္ သိီလကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ့ အင္အားၾကီးမားေသာအခါ ရဟန္းယုတ္တုိ ့သည္
 သံဃာအလယ္၌ ဆိတ္ဆိတ္ျဖစ္ကုန္၍္ျငိမ္သက္စြာေနရကုန္၏။
ထုိထုိအရပ္မ်တ္နွာတုိ့သုိ ့ထြက္သြားၾကကုန္၏။ရဟန္းတုိ ့ထုိသုိ ့ျခစ္ျခင္းသည္ လူအမ်ား၏ အစီးအပြား ရွိျခင္းငွါ ခ်မ္းသာျခင္းငွါ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ ့လူေသာ္လည္းေကာင္း ရဟန္းေသာ္လည္ေကာင္း မွားေသာအက်င့္ကုိ ငါသည္မခ်ိီးမြမ္း၊ မွားေသာအက်င္ ့ကုိက်င့္ျခင္းေၾကာင့္ ဝိပႆနာႏွင္ ့တကြ မဂ္ဟူေသာ ကုသုိလ္တရားကုိ မျပည့္စုံေစနုိင္။
ရဟန္းတုိ ့လူေသာ္လည္ေကာင္းရဟန္းေသာ္လည္ေကာင္း မွန္ေသာအက်င့္ကုိငါခ်ီးမြမ္း၏။
မွန္ေသာအက်င့္ကုိက်င့္ျခင္းေၾကာင္ ဝိပႆနာႏွင့္တကြ မဂ္ဟူေသာကုသုိလ္တရားကုိျပည့္စုံေစနုိင္၏ဟုမိန္ ့ေတာ္မူ၏။

                         အဂုၤတၱဳိိရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ သမစိတၱဝဂ္ မွေကာက္နုတ္ေရးသားသည္။

ညဏ္စဥ္တက္ရန္ အင္ကုိးတန္

ဝိပႆနာတရား အားထုပ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ညဏ္စဥ္(၁၀)ပါး(၁၆)ပါးဝိသုဒၶိ(၇)ပါး စသည္တုိ ့သည္ျဖတ္သန္းသြားလာရမည့္ စိတ္အစဥ္မ်ားျဖစ္၏။ တရားအားထုပ္ရာတြင္ သဒၶါ၊ ဝိရိီယ၊ သတိ၊သမာဓိပညာဟူေသာ ကၠေျဒ(၅)ပါးထက္ျမတ္ရန္အေရးၾကီး၏။ ကၠေျဒထက္မွ ညဏ္တက္မည္။

 ကၠေျဒထက္ေၾကာင္း တရား(၉)ပါးဝိသုဒၶိမဂ္ အဌကထာမွာ အလာရွိသည္။

ျဖစ္ပ်တ္မွန္ေစ၊ရုိေသေလးစား

မနားရွုမွတ္၊သင့္ျမတ္ရာမွီ

စိတ္တည္နည္းထြင္၊ေဗာဇၥ်င္ေလ်ာ္စြာ

မညွာအားခဲ၊ဆင္းရဲခံၾက

မရမျပန္၊အင္ကုိးတန္နွင့္

အမွန္စုံညီ ၊ျမတ္ေယာဂီ

ရမည့္မုခ် အမွန္တည္း။

၁။*ျဖစ္ပ်တ္မွန္ေစ

ဝိပႆနာညဏ္ မရင့္သန္လည္း ရုပ္နမ္ခႏၶာ ျဖစ္ေပၚလာက ပ်တ္တာအမွန္ ညဏ္ရင့္သန္လည္း

ဧကန္မလြဲ ျဖစ္ပ်တ္ပဲဟု စြဲယူၾကလွ်င္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၂။*ရုိေသေလစား

ညဏ္စဥ္တက္ရန္ အတန္တန္ျဖင့္   ေဝဖန္မိန္ ့ေခ်ြ နယုပေဒကုိ ရုိ္ေသေလးစား အေရးထား၍

ယုံမွားကင္းျပတ္ သတိဓါတ္ျဖင့္ ရွုမွတ္ပါလွ်င္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၃။*မနားရွုမွတ္

ေန ့ညဥ့္မစဲ ကုိယ္စိတ္ထဲ၌ ေျပာင္းလႊဲေဖာက္ျပန္ သေဘာမွန္ကုိ ဖန္ဖန္မျပတ္ သတိဓာတ္ျဖင့္

မရပ္မနား ညဏ္စဥ္ပြားေအာင္ ၾကဳိးစားမွတ္လွ်င္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၄။*သင့္ျမတ္ရာမွီ

တစ္ဆယ့္ေျခာက္တန္ ညဏ္စဥ္မွန္အား သင့္တန့္ေလွ်ာက္ပတ္ ေလ်ာင္းရပ္စကား အစားမိတ္ေဆြ

ေလးေထြယာပထ ညီမွ်ဥတု သပၸါယ္မွုကုိ ၾကည့္ရွုလ်က္သာ မွီဝဲပါ၍ မွတ္ကာေနလွ်င္ အမွန္ပင္ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၅။*စိတ္တည္နည္းထြင္

ယခုအခါ  စိတ္ျငိမ္တာကား ဘယ္ဟာမွီလ်က္ ဘယ္မွတ္ခ်တ္ေၾကာင့္ ျငိမ္သက္တည္ျမဲ

ေကာင္းသလဲဟု ေဝခြဲရ်္သာ နည္းေကာင္းရွာလ်က္ မွတ္ကာေနလွ်င္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၆။*ေဗာဇၥ်င္ေလွ်ာ္စြာ

ဝီရိသမာ ဓိပညာႏွင့္ သဒၶါဟုဆုိ တရားကုိကား ပုိလုိမရွိ ညီေအာင္ညွိ၍ မွတ္သိစိတ္လည္း သိတ္သိတ္သဲလ်က္ ေရာ့ရဲတက္ၾကြ မရွိရေအာင္ မွတ္ၾကပါလွ်င္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၇။*မညွာအားခဲ

ဝိပႆနာညဏ္ အျမင္သန္၍ နိဗၺာန္ထုတ္ေခ်ာက္ ကုိယ္တုိေရာက္လ်က္ မ်တ္ေမွာက္ထင္ထင္ 

ျပဳလုိလွ်င္ေသာ္ ေၾကာျခင္ရုိးေရ အသက္ေသလဲ စိတ္ေနတင္းကာ ျပင္းထန္စြာျဖင့္  မညွာအားခဲ ရွုမွတ္ျမဲျဖင့္

မွတ္ျမဲမွတ္ကာ ေနနုိင္ပါလွ်င္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၈။*ဆင္းရဲခံၾက

မညွာအားခဲ ရွုမွတ္ဆဲ၌ ဆင္းရဲဒုကၡ ျဖစ္သမွ်ကုိ ေနကၡမမွန္ ရွုမွတ္ညဏ္ျဖင့္ သည္းခံလ်တ္သာ

မွတ္နုိင္ပါေသာ္ ျမန္စြာထင္ထင္ အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

၉။*မရမျပန္

ဆင္းရဲျပင္းထန္ ဒုကၡမွန္ကုိ သည္ခံ၍ ပ အားထုပ္ၾကေသာ္ မရစဖူး တရားထူးကုိ ရည္စူးတုိင္းသာ

မရွုပါလွ်င္ ဘယ္ခါမွာမွ် ကုိယ့္ဌာန မုခ်အမွန္ ငါမျမန္ဟု ျမဲျမံလွစြာ  မွတ္ျမဲသာျဖင့္ မွတ္ကာေနလွ်င္ 

အမွန္ပင္ ညဏ္စဥ္တုိးတက္မယ္။

                                       

                                *ၾသဝါဒနည္းညႊန္

ညဏ္စဥ္တက္ဖုိ ့ ခတ္လုိေနလွ်င္ အဂၤါကုိးခ်က္ က်ဳိးပ်တ္ဆုိခ်င္ က်ဳိးပ်က္အဂၤါ 

ျပင္ကာမွတ္လွ်င္ ျမန္အလ်င္ ညဏ္စဥ္တက္ဖုိ ့ပင္။

ဝိပႆနာရွုရာတြင္ နာမ္အဆင့္အတန္း ျမင့္တက္လာပုံကုိ ညဏ္စဥ္ျဖင့္ မွတ္ေက်ာက္တင္၏ သုိျ့ဖစ္ပါ

၍ညဏ္စဥ္သည္ဝိပႆနာအားထုပ္သူတုိ့ အတြက္ အေရးၾကီး၏။

ဘဝကုိစီ

     * ေျမာင္းတူးေရယူ၊ထုိထုိလူတုိ ့
     * သူတုိ ့လုိရာ၊ေျမာင္းသြယ္ကာလွ်င္
     * လမ္းတာေျဖာင္ေစ၊သြယ္ေလွ်ာက္ေစ၍
     * ေရကုိေဆာင္ယူၾကကုန္၏။

     * လက္ေျဖာင္ ့ေစစား၊ေလးသမားတုိ ့
     * ျမွားတံကုိလွ်င္၊ေျဖာင္ေအာင္ျပင္သည္
     * အစဥ္ေဆာင္ရြက္ၾကကုန္၏။

     * သစ္ေရြသမား၊ထုိသူမ်ားလည္း
     *လ်ထားတြက္စစ္၊လုိရာျဖစ္ေအာင္
     *သစ္ကုိေရြယူၾကကုန္၏။

    * အက်င့္သီလ၊ျပည့္ဝႏွံသိ
    * ပညာရွိလွ်င္၊မိမိကုိယ္ကုိ
    * ပုိ၍ေကာင္းစြာ၊ယဥ္ေက်းလာေအာင္
    * စဥ္ထာဝရ၊မလပ္ရဘဲ
    *ဆုံးမျပဳျပင္ၾကကုန္သတည္း။
 
              ( ဓမၼပဒ၊ပ႑ိတသာမေဏ)

ဒုကၡကုိျမင္ေအာင္ၾကည့္

ဗုဒၶရဲ႕ သစၥာေလးပါး အမွန္တရားမွာ ဒုကၡသစၥာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္က “ပဋိသေႏၶေနရတာ ဒုကၡ၊ အုိရတာဒုကၡ၊ နာရတာ ဒုကၡ၊ ေသရတာဒုကၡ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္ဖြယ္ေတြနဲ႔ အတူယွဥ္တြဲေနရာတာ ဒုကၡ၊ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေတြနဲ႔ ေကြကြင္းရတာ ဒုကၡ၊ အလုိရွိတဲ့ အရာကုိ မရတာဒုကၡ၊ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဒီခႏၶာႀကီးကပင္ ဒုကၡ”လုိ႔ ဖြင့္ဆုိေဟာေျပာျပပါတယ္။ ဒီေဟာၾကားခ်က္ကုိၾကည့္ရင္ ခႏၶာရွိေနတဲ့သူမွန္သမွ် ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္သတၱဝါမွာ မဆုိ ဒီဒုကၡက ရွိေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ဒီဒုကၡဟာဘာေၾကာင့္ ျဖစ္တာလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားကုိရွာေတာ့ တြယ္တာမႈ သံေယာဇဥ္ သမုဒယေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ ဗုဒၶက သမုဒယသစၥာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တရား တစ္ခုအေနနဲ႔ ထပ္ၿပီးရွင္းေတာ္မူပါတယ္။ အေၾကာင္းရွိရင္ အက်ိဳးရွိတတ္သလုိ အေၾကာင္းခ်ဳပ္ရင္လည္း အက်ိဳးခ်ဳပ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ဒီလုိဒုကၡရွိရင္ ဒုကၡခ်ဳပ္ေၾကာင္းလည္း ရွိမွာအမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဗုဒၶဘုရားရွင္က နိေရာဓလုိ႔ေခၚတဲ့ နိဗၺာန္ကုိဆုိက္ရင္ ဒီဒုကၡလည္း ခ်ဳပ္ၿပီလုိ႔ဆုိကာ နိေရာဓသစၥာ ဒုကၡခ်ဳပ္ေၾကာင္း အမွန္တရားကုိ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိဆုိေတာ့ ဒီဒုကၡခ်ဳပ္ရာကုိ သြားဖုိ႔အတြက္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ရမယ့္ လမ္းလည္းရွိဖုိ႔ လုိလာျပန္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဘုရားရွင္က မွန္ကန္တဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္ကုိ ရွင္းလင္းျပသကာ မဂၢသစၥာျဖစ္တဲ့ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာသုိ႔ ေလွ်ာက္လမ္းရာ လမ္းမွန္ကုိ ျပသေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေပမယ္သူေတာ္ေကာင္းတုိ ့က ဒုကၡ၏ဆင္းရဲျခင္းကုိျမင္ေအာင္ၾကည့္

ပါမွလည္းအထက္အထက္ေသာ လမ္းစဥ္ကုိဘယ္လုိေလွ်ာက္လ ွမ္းရမည္ကုိသိျမင္မွာျဖစ္ပါတယ္

ဘုရားရွင္သည္ ဓမၼပဒမွာဒုကၡ၏အေၾကာင္းကုိေသေသခ်ာခ်ာ ၾကၾကနန ေဟာၾကားခဲ့ေပသည္။

အၾကင္အခါ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရအားလံုးတို႔သည္ အျမဲမ႐ွိကုန္ဟု ၀ိပႆနာပညာျဖင့္ ႐ႈျမင္ႏုိင္၏၊ ထိုအခါ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရဟူေသာ ဒုကၡ၌ ျငီးေငြ႔၏။ ဤၿငီးေငြ႔ျခင္းသည္ ကိေလသာ စင္ၾကယ္ရာနိဗၺာန္၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။

အၾကင္အခါ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရအားလံုးတို႔သည္ ဆင္းရဲကုန္၏ဟု ၀ိပႆနာပညာျဖင့္ ႐ႈျမင္ႏုိင္၏၊ ထိုအခါ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရဟူေသာ ဒုကၡ၌ ျငီးေငြ႔၏။ ဤၿငီးေငြ႔ျခင္းသည္ ကိေလသာ စင္ၾကယ္ရာနိဗၺာန္၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။

အၾကင္အခါ သဘာ၀တရားအားလံုးတို႔သည္ အတၱ မဟုတ္ကုန္ဟု ၀ိပႆနာပညာျဖင့္ ႐ႈျမင္ႏုိင္၏၊ ထိုအခါ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရဟူေသာ ဒုကၡ၌ ျငီးေငြ႔၏။ ဤၿငီးေငြ႔ျခင္းသည္ ကိေလသာ စင္ၾကယ္ရာနိဗၺာန္၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။

႐ုပ္နာမ္မ်ားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ သတၱဝါ အားလုံးမွာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ေနလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေဟာ တရားေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အတြက္သာမွန္ၿပီး တျခားဘာသာဝင္ေတြအတြက္ မမွန္ဘူးဆိုတာ မရွိပါဘူး။ နာမ္႐ုပ္မ်ားနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ သတၱဝါအားလုံးမွာ ဒုကၡ၏ဆင္းရဲတာအကုန္မွန္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္း ရာျမတ္နိဗၺာန္ေလွ်ာက္

လုိပါက ဆင္းရဲခပ္သိမ္းျငိမ္းရာအမွန္သူေတာ္ေကာင္းတုိ ့၏လမ္းစဥ္ကုိ ဝိပႆနာညာဏ္အျမင္ျဖင့္လွမ္းတက္နုိင္ၾကပါေစသတည္း......

အမွန္တရားျမင္နဳိင္ပါ့မလား...??

 ဗုဒၶဘာသာဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးယူဆခ်တ္မ်ားစြာကုိ သိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဗုဒၶဆုိတာ ဘုရား၊ ဘာသာဆုိတာ အယူဝါဒ၊ ေဟာၾကားခ်က္၊ ဗုဒၶဘာသာဆုိေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အယူဝါဒ၊ ေဟာၾကားခ်က္လုိ႔ပဲ အလြယ္နားလည္ မွတ္သားထားႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ဆုိတာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ၄၅ႏွစ္လုံးလုံး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ကုိပဲ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေဟာၾကားခ်က္ကုိပဲ ဒီေန႔ေခတ္ အသုံးအႏႈန္းေတြနဲ႔ ေျပာေတာ့ ပိဋကတ္သုံးပုံ၊ နိကာယ္ငါးရပ္၊ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ဆုိတဲ့ အေခၚအေဝၚေတြ ျဖစ္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေခၚေတြဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနေပမယ့္ ရည္ညြန္းခ်က္ကေတာ့ ၄၅ႏွစ္လုံးလုံး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြကုိပဲ ရည္ညြန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပုိၿပီး အက်ဥ္းဆုံး စကားလုံးေတြနဲ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဒီသုံးမ်ိဳးကိုပဲ တုိက္႐ုိက္ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဆုိတာ ဘုရားဘုရားဆိုတာ သာမည မဟုတ္ပါ၊ အလြန္ွ ၿမင့္ၿမတ္ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အတုမရွိ အနွိုင္းမဲ့ အရာပါ၊
လူေတြစိတ္ကသိထားတဲ့ "လူသိအရာ"ေတြနဲ႔ နိွုင္းယွဥ္ၿပီး လူေတြက ဒါဘုရားပဲလို႔ တစ္ခုခု တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ၀ိုင္းၿပီးသတ္မွတ္လိုက္ ဖန္တီးလိုက္ေတာ့မွ ဘုရားၿဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၿဖစ္တယ္ဆိုရင္လဲ လူေတြဖန္တီးသတ္မွတ္ထားတာပါပဲ။
လူ႔စိတ္ဆိုတာ ဘယ္သူမဆို ေမြးစကေန လက္ရွိခ်ိန္ထိ ေတ႔ြၾကံဳ သိသင္ မွတ္သား ခံစား ဖူးတဲ့ (အၿမဲၿပဳၿပင္

ေၿပာင္းလဲေဖါက္ၿပန္ေနတဲ့ သခၤါရတရားေတြ) အေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတာမို႔၊ ဒီေလာကထဲမွာ လူအပါ၀င္လူေတြသိထားသမ်ွေတြက ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲတတ္တဲ့သေဘာ သခၤါရတရားေတြခ်ည္းပဲမို႔၊လူကိုယ္တိုင္ေရာလူ႔စိတ္အပါ၀င္ စိတ္ထဲကအရာအားလံုးဟာ ထာ၀ရမရပ္တည္နွိုင္တဲ့ အရာေတြခ်ည္းပါ။

ဘာမဆို အၿမဲတမ္း မၿပတ္တရစပ္ စဣန္႔မလပ္ ၿပဳၿပင္ေန ေၿပာင္းလဲေန ေဖါက္ၿပန္ေနတဲ့...

-သတ္မွတ္ထားမွုကလြဲရင္ တည္တံ့တဲ့ အေၿခေနတစ္ခုမွာ လုံး၀ရပ္တည္္မေနတဲ့... အရာေတြခ်ည္းပါ၊

စိတ္ပိုင္း ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဘာတစ္ခု ဘယ္တစ္ေယာက္ ၿမဴတစ္မွုံမွ် တကယ္ရွိမေန အၿမဲရွိမေနပါဘူး။

အရာ၀တၳဳေတြ ခႏၶာကိုယ္ေတြရဲ့ ဓါတ္သေဘာေတြ စိတ္ေတြဟာ စကၠန္႔တိုင္း ေပါင္းစည္းၿပိဳကြဲရင္း အသစ္အသစ္ေတြအစားထိုးၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲ ေဖါက္ၿပန္ေနတာမို႔ ဘာမွ တကယ္အၿမဲရွိမေနပါဘူး။ ဒီၿပဳၿပင္ၿခင္းသေဘာကေတာ့ အၿမဲတကယ္အမွီခိုကင္းစြာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထာ၀ရ ရွိေနတာပါ။ အဲဒါ နဂိုရွိသဘာ၀ သခၤါရတရားပါ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ကမာၻၾကီးလဲ စကၠန္႔မလတ္ အၿမဲေၿပာင္းလဲေနတာမို႔ တူးေဖၚေတြ႔ရွိတဲ့ ေက်ာက္ၿဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြကို သက္တမ္းဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလို႔ ေၿပာင္းလဲႏွုန္းေပၚ မူတည္ၿပီး သိပၸံပညာရွင္ေတြ စမ္းသပ္ခန္႔မွန္းႏွိုင္ၾကတာပါ။

ဘုရားဆိုတာက နဂိုရွိ အၿမဲရွိပါ။ ဘုရားဆိုတာ တစ္ခုခုပဲ (သို႔) တစ္ေယာက္ေယာက္ပဲလို႔ 'လ႔ူသိဥာဏ္' နဲ႔

(တကယ္)သိနိွုင္လြယ္တဲ့ 'မည္သည့္အရာ' ပဲလို႔ အၿပည့္၀ဆိုနိွုင္တဲ့ အရာမဟုတ္ပါဘူး။ မည္သည့္ဘာသာမဆိုသက္ဆိုင္ရာ က်မ္းဂန္စာအုပ္ စာေပေတြက ဘုရားကို ရည္ညွြန္းေရးသား ေဖၚၿပထားေပမဲ့ အတည္ၿဖစ္မေနတာေတြကိုပဲသိတဲ့အသိနဲ႔ ၿဖစ္တည္ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ရဲ့နားလည္မွုက ဘုရားစစ္ကို သိနားလည္နွုိင္ဖို႔ လိုေနပါေသးတယ္။

ဘုရားဆိုတာ ဘယ္သူသတ္မွတ္လို႔မွ 'ၿဖစ္'လာတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူမသတ္မွတ္လို႔မွလဲ 'မၿဖစ္'ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး(ကိုယ္(မိမိ)သတ္မွတ္/မသတ္မွတ္ရံုနဲ႔လဲ မရပါဘူး) လူေတြကလက္ခံထားလို႔ရွိၿပီး လက္မခံရင္ မရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးဘယ္ဘာသာ ဘယ္လူမ်ုဳိးရဲ့ သတ္မွတ္မွဳ/မသတ္မွတ္မွဳဆိုတဲ့ ဖန္တီးမွဳအေပၚမွ မွီခိုမေနပါဘူး၊ တစ္ခုခုေပၚမွီေနတာကတစ္ခုခုပါပဲ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ပါပဲ၊ တကယ္ရွိ မဟုတ္ပါဘူး။

ဖန္တီးသတ္မွတ္တယ္ဆိုတာ တကယ္မရွိ နဂိုမရွိ အတည္ၿဖစ္မေနတဲ့ အရာေတြသာ ဖန္တီးသတ္မွတ္ရတာပါ၊

ဒီ ဖန္တီးသတ္မွတ္ထားတာေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိးၿပဳၿပင္လို႔ ေၿပာင္းလဲလို႔ရတဲ့ အတည္မဟုတ္တဲ့ သေဘာေတြပါဘဲလူတစ္ဦးတိုင္းရဲ့သတ္မွတ္မွဳကေတာ့ ေဂါတမၿမတ္စြြါဘုရားကေန ေယရွုခရစ္ကိုေၿပာင္းသြားႏွုိင္သလို ေယရွုခရစ္ကေနအလာအရွင္ၿမတ္ကိုလဲ ေၿပာင္းနွုိင္၊ အလာအရွင္ၿမတ္ကေန ေဂါတမၿမတ္စြာဘုရားကိုလဲ ေၿပာင္းနွုိင္ပါတယ္ လူ႔စိတ္

လူ႔သိကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးေၿပာင္းသိလို႔ ရတဲ့သေဘာရွိပါတယ္။ ‘လူ’ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကမာၻေပၚကေန တစ္ေန႔ ေပ်ာက္ကြယ္၊

မ်ိဳးတုန္းသြားနွိုင္တာမို႔ လူ႔စိတ္ထဲက လူ႔သိနဲ႔ လူေတြသိထားတဲ့(ဘုရားအပါ၀င္) အရာရာ ဘာမဆို ထာ၀ရမရပ္တည္နွိုင္္ပါဘူး။

ဘာသာေရးမွာလဲ ဘယ္ဘာသာမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာအသီးသီးရဲ့ စာေပက်မ္းဂန္ေတြ

ခိုင္ခိုင္မာမာ တည္ရွိေနေပမဲ့ မသက္ဆိုင္သူ အတြက္က်ေတာ့ သက္ေရာက္မွုမရွိတဲ့သေဘာ

'မရပ္တည္နိွုင္'တဲ့ သေဘာက အလိုလို ၿဖစ္ေနပါတယ္.....ဘယ္ဘာသာမွာမဆို သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာ၀င္ခ်င္းတူတာေတာင္ စာေပေတြေပၚ နားလည္မွုအဓိပၸါယ္ၿပန္ပံု ဖြင့္ဆိုပံု ကြဲလြဲတတ္ေတာ ့ တရားေဟာသူရဲ့ နွုတ္စကားေပၚ တရားနာသူရဲ့ နားလည္မွဳေပၚ မူတည္ၿပီး

ထြက္ရွိလာတဲ့အဓိပၸါယ္က အမ်ဳိးမ်ဳိးေၿပာင္းလဲတတ္ၿမဲပါ.....

ဘုရားေတာင္မွ ဘာသာတရားတစ္ခုခုက လက္ခံသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဘုရားက တၿခားဘာသာတိုင္းအတြက္

မရပ္တည္နိွုင္ၿပန္ဘူး…..

 "…ဒါေတြဟာဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူေတြရဲ့ အမွန္မသိမွဳ့(ေမာဟ) ၿဖစ္ခ်င္မွဳ(ေလာဘ) မၿပည့္စံုမွု(ေဒါသ)မကင္းတဲ့လူ႔အသိေတြနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတာေတြ ဖန္တီးထားတာေတြမို႔ပါ….."

ဒီသေဘာက ဘယ္ဘာသာတရားကိုမွ မွန္တယ္မွားတယ္ဆိုတ့ဲ ေထာက္ခံမွဳ ကန္႔ကြက္မွဳ ဘက္လိုက္မွဳ ဆန္႔က်င္မွတစ္ခုခုအစြဲ မပါတဲ့ သဘာ၀အမွန္တရားစစ္စစ္ပါ။

ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြနဲ႔ပဲ က်ြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ဟာကိုယ္သိနားလည္ထားတဲ့ ဘုရားကိုယံုေနၾကပါတယ္။

အဓိကက "ကိုယ့္ကိုကိုယ္ 'ငါ'တကယ္ ရွိတယ္လို႔ အထင္နဲ႔ 'ငါ' ဘုရားကို ယံုတယ္"ဆိုရင္ေတာ့ 'ငါ'က ယံုတဲ့ဘုရားပါပဲ။အစစ္မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဘုရားကို ေ၀ဖန္ၿခင္းမဟုတ္ပါ။ က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ့အသိ ပုထုဇဥ္လူသားတုိ့ရဲ ့အထင္မွားကို ေထာက္ၿပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

'ငါ' (သို႔) ဘာမွတစ္ကယ္မရွိတဲ့ အနတၱတရားကို ဘာသာတရားေတြက ေဖၚၿပထားပါတယ္။

ဒီအမွန္တရားစစ္ကို သိဖို႔၊ ဒီ အသိဟာ အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တကယ္မဟုတ္ အၿမဲမရွိတဲ့‘ငါ’ကသိတဲ့ 'ငါသိ'က တကယ္မဟုတ္၊ မၿမဲရွိ မဟုတ္လို႔ပါဘဲ။ အၿမဲရွိမဟုတ္ တကယ္မဟုတ္္တဲ့-‘ငါသိ’ အတၱကေတာ့

အၿမဲမရွိတဲ့ တကယ္မဟုတ္တဲ့ ပညတ္ေတြကိုပဲ ပညတ္ဘုရားကိုပဲ သိပါမယ္၊ အၿမဲရွိတဲ့ တကယ့္ပရမတ္ဘုရားစစ္ကိုမသိနွိုင္ပါဘူး။ သိတယ္လို႔ ထင္ေနတာ အတၱစိတ္ရဲ့ လိမ္တာ ညာတာကို ခံေနၾကရတာျဖစ္ပါသည္။

တကယ္မရွိဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရွိထင္ၿပီး 'ငါ'လို႔ဖန္တီးသတ္မွတ္ထားတဲ့ 'ငါ'ကသိတဲ့ 'ငါသိ'က တကယ္ရွိမဟုတ္ဘဲဖန္တီးသတ္မွတ္ထားတာကိုပဲ သိနွိုင္ပါတယ္၊ နဂိုတကယ္အၿမဲရွိတဲ့ ဘုရားစစ္ကို ဘယ္လိုမွ တကယ္မသိနွိုင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

လူေတြသိထားသမ်ွေတြက ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲတတ္တဲ့သေဘာ သခၤါရတရားေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ပါသည္။
ခ်မ္းသာပါေစ....။

အတိတ္ဘဝ ကုိျမင္တက္တဲ့ ညာဏ္

 ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္မွာထူးျခားေသာအျဖစ္ဇာတ္လမ္းေတြကမယုံၾကည္နိုင္စရယ္ပါ။တကယ္တမ္းစဥ္းစားၾကည္ေတာ့ အျဖစ္ပ်တ္ဇတ္လမ္းကအံ့ၾသေလာက္တယ္တရားကုိတကယ္းတမ္းလုိက္စားသူအဖုိ ့က်ေတာ့  ျမင့္တက္တဲ့သေဘာတရား  အရာမွန္သမွ် တရားေတြၾကည္ျ့ဖစ္ပါသည္။ ညာဏ္အျမင္လင္းေစဖုိ ့ ခႏၶာအစဥ္ကုိဝိပႆနာညာဏ္လင္းေအာင္ၾကဳိးစားရင္းနိဗၺာန္မဂ္ဖုိလ္တက္လွမ္းနုိင္ၾကပါေစသတည္း။ထုိညာဏ္အလင္းကို ဘိကၡဳနီသာသနာ တုန္းက ဘုရားရွင္ခ်ီးက်ဴးခဲ့ေသာ ေထရီမတစ္းဦးက  သက္ေသထူပါလိမ့္မည္။

ျမတ္စြာဘုရားထံမွေရွးကျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာခႏၶာအစဥ္ကုိျပန္လည္ေအာက္ေမ့နုိင္သည္(ပုေဗၺနိဝါသညဏ္)အရာ၌ အသာဆုံးအျမတ္ဆုံးဧတဒဂ္ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့ေသာေထရီမမွာအရွင္မဘဒၵါကာပိလာနီျဖစ္ပါသည္။အရွင္မအေလာင္းသည္ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက ဟံသာဝတီမင္းေနျပည္ေတာ္၌ေဝဒဒဟသူေဌးၾကီး၏အိမ္ရွင္မသူးေဌးကေတာ္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။တစ္ေန ့ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေဒသနာေတာ္ကုိနာၾကားေနစဥ္ျမတ္စြာဘုရားက ဘိကၡဳနီေထရီမတစ္ပါးကို'ေရွး၌ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ခႏၶာအစဥ္ကုိေအာင္ေမ့နုိင္ၾကသည္ဘိကၡဳနိမအေပါင္းတုိ့တြင္အသာဆုံးအျမတ္ဆုံး"ဧတဒဂ္ရာထူး၌ထားသည္ကုိ ေတြ ့ျမင္ျပီးအားက်ခဲ့သည္။ထုိေၾကာင့္အဓိကာရေကာင္းမွုကုသုိလ္မ်ားျပဳလုပ္ျပီးလွ်င္ ထုိရာထူးဌာနႏၱရကုိပင္ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳခဲ့သူျဖစ္သည္။ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္ေရာက္ေသာ္ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ျဖစ္လာမည့္ဝိပၸလိလုလင္သည္ကပိလသူေဌးၾကီး၏သားျဖစ္လာခဲ့သည္။ဘဒၵါကာပိလာနီေထရီမျဖစ္လာမည့္အမ်ဳိးသမီးသည္ေကာသိယအႏြယ္သူေဌးၾကီး၏သမီးျဖစ္လာခဲ့သည္။ဘဒၵါကာပိလာနီ အသက္တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ဝိပၸလိလုလင္ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္သုိ ့ေရာက္လာေသာအခါ ဝိပၸလိလုလင္၏မိဘမ်ားကဝိပၸလိလုလင္အားအိမ္ေထာင္ျပဳရန္တုိက္တြန္းနားခ်ၾကသည္။သုိေသာ္ဝိပၸလိလုလင္မွာျဗဟၼျပည္မွလာသူျဖစ္ရကားအိမ္ေထာင္ျပဳရန္ခါးခါးသီးသီးျငင္းပါယ္ရွာေလသည္။မိဘမ်ားကလည္းအၾကီးအၾကယ္တုိက္တြန္းနားခ်ၾက၏။လုလင္ကလည္းအၾကိမ္တုိင္းျငင္းပယ္၏။သုိ့ေသာ္မိခင္ျဖစ္သူကမေလွ်ာ့ဘဲတုိက္တြန္းနားခ်ေနသျဖင့္ဝိပၸလိလုလင္သည္အလြန္တစ္ရာေခ်ာေမာလွပေသာအမ်ဳိးသမီးေရႊစင္ရုပ္တုတစ္ခုသြန္းလုပ္ျပီဤရုပ္တုကဲ ့သုိလွပေသာမိန္မေတြ ့ရရွိခဲ ့လွ်င္ယူပါမည္ ဟုေျပာၾကားလုိက္ေလသည္။မိခင္ျဖစ္သူသည္ ပုဏၰားရွစ္ေယာက္တုိ့အားအမ်ဳိးသမီးေရႊစင္ရုပ္တုႏွင့္တူေသာမိန္းမလွအားရွာေဖြခဲ့ရန္မွာၾကားေစလႊတ္သည္။ပုဏၰားတုိသည္လည္းမိန္မလွလွေပါမ်ားေသာမဒၵတုိင္းသုိ့သြားေရာက္ရွာေဖြရာေရႊစင္ရုပ္တုႏွင္ခဲြျခားမရေသာဘဒၵကာပိလာနီကုိေတြ ့ရွိၾကေလသည္။ထုိ ့ေၾကာင္ဘဒၵကာပိလာနီ၏မိဘမ်ားထံအက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပ ေတာင္းရမ္းေျပာဆုိၾကျပီးဝိပၸလိ၏မိဘမ်ားထံသတုိ့သမီးကုိေတြရွိျပီျဖစ္ေၾကာင္းသတင္းစကားျပန္ၾကားလုိက္ေလသည္။ထုိသတင္းကုိၾကားေသာ္ဝိပၸလိလုလင္သည္ကြ်ႏုပ္ကားေတာထြက္ကာရဟန္းျပဳမည္သူျဖစ္သျဖင့္အျခားအိမ္ေထာင္ရွင္တစ္ဦးကုိရယူ ေစခ်င္သည္ ဟူေသာစာသဝဏ္လႊာကုိိေရးသားေစျပီးဘဒၵါကာပိလာနီထံသုိ ့လွ်ဳိဝွတ္ေပးပုိလုိက္သည္။ဘဒၵါကာပိလာနီမွာလည္းအိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္သူျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္အထက္ပါအတုိင္းစာေရးသားျပီးဝိပၸလိလုလင္ထံလွ်ဳိ ့ဝွတ္စာေရးေပးပုိလုိက္သည္။စာပုိသူခ်င္းလမ္းခရီး၌ ေတြ ့ၾကရာလွ်ဳိ ့ဝွတ္စာကုိေဖာက္ဖတ္ၾကေလသည္။အေၾကာင္းစုံသိေလေသာ္လွ်ဳိ့ဝွတ္စာႏွစ္ေစာင္ကုိဆုတ္ျဖဲျပီး ႏွစ္ဖတ္သေဘာတူညီကာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာလက္ခံပါေၾကာင္းဟူေသာအဓိပၸါယ္ပါရွိ သည့္စာသားမ်ားျပင္ဆင္ေရးသားကာ သတုိ ့သား၊သတုိ ့သမီးထံေပးပုိလုိက္ၾကပါသည္။

သုိ ့ျဖင္အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ေသာဝိပၸလိလုလင္ႏွင္ဘဒၵါကာပိလာနီတုိ့မွာ မလႊဲမေရွာင္သာဘဲ ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳလုိက္ၾကရေတာ့သည္။အၾကင္လင္မယားျဖစ္ေသာအခါ အိပ္ရာအလယ္၌ ပန္းကုံးတစ္ခုစီ ခ်ထားျပီးအကယ္ရ်္ ယူေဆာင္လာေသာပန္းမ်ား ညွဳိးခဲေသာ္ ထုိသူ၏သႏၱာန္၌ ရာဂစိတ္ျဖစ္ပြားသည္ဟု အသိအမွတ္ျပဳစာတမ္းဟူကတိထားကာအိပ္ၾကသည္။ပန္းကုံမ်ားလည္းမညွဳိးဘဲရွိေလသည္။ေနအခါ၌ေမာင္ႏွမ အရင္းကဲသုိ့ေနထုိင္ၾက၏။တစ္ေန့တြင္ဝိပၸလိလုလင္သည္ မိမိပုိင္လယ္ကုိထြန္ယက္ရာမွ ေပၚထြက္လာေသာ တီေကာင္၊ပုိးေကာင္မ်ားအားက်ီးငွက္စသည္တုိ့ကထုိးဆိပ္စားေသာက္ေနသည္ကုိ ေတြ  ့ရွိသြားေလသည္။ထုိအတူဘဒၵါကာပိလာနိမွာလည္းလွမ္းထားေသာႏွမ္းမွပိုးေကာင္မ်ားကုိ က်ီးငွက္တုိ ့ထုိးဆိပ္စားေသာက္ေနသည္ကုိ ေတြရွိခဲ့သည္။ဤအကုသုိလ္ကံသည္မည္သူေၾကာင္ျဖစ္သည္းဟုေမးျမန္ရာ ေက်းက်ြန္တုိ့ကအရွင္္ႏွင္အရွင္မတုိအတြက္လုပ္ေဆာင္ရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဤမေကာင္းမွ အကုသုိလ္ကံသည္လည္း အရွင္ႏွင္အရွင္မတုိ့ကံသာျဖစ္သည္ဟုေျဖၾကားၾကေလသည္။ဤတြင္ ဝိပၸလိလုလင္ႏွင့္ဘဒၵါကာပိလာနီတုိ ့လည္းသတိသံေဝဂၾကီးစြာရျပီးလွ်င္ သပိတ္မ်ားလြယ္လွ်က္ ရဟန္းအသြင္ဝတ္ဆင္ကာ ေတာထြက္လာခဲ ့ၾကေတာ့သည္။လမ္းျမြာႏွစ္ခုသုိ ့ေရာက္ေသာ္ ရဟန္းျပဳျပီး က်ြန္ုပ္တုိ ့ႏွစ္ဦးအားမခြဲမခြာနုိင္းၾကကုန္ဟုျပစ္တင္ကဲ ရဲ့စကား ဆုိၾကလိမ္မည္။တစ္လမ္းစီခြဲခြာသြားၾကပါစုိ ့ဟု

ၾကံစီသေဘာတူၾကသည္။ဘဒၵါေထရီမက အရွင္ျမတ္၊လက္ယာလမ္းကားအရွင္ျမတ္ျဖစ္သည္လက္ယာ

ဇာတ္ရွိသူတုိ့အတြက္သင္ေတာ္ပါေပ၏။အက်ြန္ုပ္တုိ ့မာတုဂါမမ်ားကလက္ဝဲဇာတ္ရွိသူျဖစ္ လက္ဝဲလမ္းခရီးႏွင့္သင္ ့ေတာ္ပါေပ၏ဟုဆုိကာမေထရ္အားရွိခုိးျပီးလက္ဝဲလမ္းမွ ခြဲခြာသြားေလသည္။

ထုိအစဥ္ကျမတ္စြာဘုရား၏သာသနာေတာ္တြင္းသုိဘိကၡဳနီမ်ားဝင္ေရာက္ခြင္ ့မရေသးသျဖင္ ့ဘဒၵါေထရီမလည္းတိတၳိေက်ာင္းတစ္ခုသုိ ့ဝင္ေရာက္ကာပရဗုိဇ္ရဟန္းမျပဳေနခဲ ့ရသည္။

ေနာက္ပုိင္းတြင္အရွင္အာနႏၵာ၏ေလွ်ာက္ထားခ်က္ေၾကာင့္ဘိကၡဳနီမျပဳခြင့္ရရွိေသာအခါ မဟာပဇာပတိေဂါ

တမီေထရိမၾကီးထံသြားေရာက္ ရဟန္းျပဳေလသည္။ဘိကၡဳနိီမအျဖစ္ရရွိျပီးေသာ္ဘဒၵါေထရီမသည္ ဆိပ္ျငိမ္ရာသုိ ့ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ဝိပႆနာကမၼဌာန္းကုိစီးျဖန္းပြားမ်ားေလရာ မၾကာမီမွာပင္ရဟႏၱာျဖစ္ေလသည္။ရဟႏၱာဘဒၵါေထရိီမသည္ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးကုိလည္းရရွိ၏။ထုိေျခာက္းပါးထဲမွပုေဗၺနိဝါသအဘိညာဥ္ကုိအထူးသျဖင္ ့အေလ့အလာျပဳ၏။ဘဒၵါေထရိိမ၏ ပုေဗၺနိဝါသ အဘိညာဥ္မွာလည္း ထူးထူးျခားျခား ထက္ျမတ္ၾကည္လင္၏။

ထိုိေၾကာင္ျမတ္စြာဘုရားက ရဟႏၱာအရွင္မ ဘဒၵါကာပိလာနီကုိ ရဟန္းတုိ့ေရွး`၌ျဖစ္ဖူးေသာခႏၶာအစဥ္ကုိေအာင္းေမနုိင္သည့္ငါဘုရား၏ တပည့္မသာဝကဘိကၡဳနီမထဲတြင္ ဘဒၵါကာပိလာနီသည္ အသာဆုံးအျမတ္ဆုံးျဖစ္၏ဟု ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိအရာ၌ ဧတဒဂ္ထားေတာ္မူေလသည္။

ဤတြင္ရဟႏၱာအရွင္မ ဘဒၵါကာပိလာနီေထရိီမသည္ အရွင္မဟာကႆပ(ဝိပၸလိ)ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳ ကာေအာက္ပါအတုိင္းဥဒါန္းက်ဴးရင့္ခဲ့ပါသည္။

"ဘုရားရွင္၏သားေတာ္ျဖစ္ေသာ အရွင္မဟာကႆပသည္ ဇာတိကုန္ရာ အရဟတၱဖုိလ္သုိ ့ ဆုိက္ေရာက္၏။

သိသင္သိထုိက္ေသာ သစၥာတရားတုိ ့ကုိ ညာဏ္ျဖင္ ့သိျမင္ျပီး ရဟန္းကိစၥ ျပီးဆုံးခဲ့၏။အရွင္ျမတ္သည္ ဝိဇၨာညာဏ္သုံးပါး တုိ ့ျဖင့္ ေတဝိဇၨပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္ပါေပ၏ "                 ႏွစ္ပါးေသာအက်ြန္ုပ္တုိ ့သည္ လူေဘာင္ေလာက၌အျပစ္ကုိျမင္ရဟန္းျပဳလာခဲ့၏။အက်ြန္ုပ္တုိ ့ႏွစ္ပါးလုံးပင္အာသေဝါကုန္းခမ္းရဟႏၱာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။ယဥ္ေက်းကာ ေအးခ်မ္းၾကပါ၏။ ဤကားပုေဗၺနိဝါသညာဏ္ႏွင့္ဧတဒဂ္ရခဲ့ၾကေသာ ရဟႏၱာတုိ ့၏ၾကည္ညဳိဖြယ္ရာမ်ားျဖစ္ပါသည္။

 ျမတ္ဘုရား၏တရားအရသာကုိ....ပင္ကုိယ္သဘာဝအတုိင္းခံစားနုိင္ၾကပါေစ.....