မ်က္ဝန္းမွာ သူ႔ပံုရိပ္ နားစည္မွာ သူ႔အသံ

အရွင္နႏၵ သာသနာ႔ေဘာင္ေရာင္လာျပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား နည္းေပးတဲ႔ သတိပ႒န္းအလုပ္ကို အားထုတ္တယ္ ။တရား
အလုပ္အားထုတ္ေပမယ္႔ အရွင္နႏၵရ႔ဲ စိတ္က ကမၼ႒န္းအာရံုေပၚ  မေရာက္ဘူး။ဇနပဒကလ်ာဏီဆီမွာပဲစိတ္ေရာက္ေနတယ္အရွင္နႏၵရဲ႔ႏွလံုးသာမွာ ဇနပဒလ်ာဏီကပဲလြမ္းမိုးျပီးေတာ့ေနတယ္။

အရွင္နႏၵရဲ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာဇနပဒလ်ာဏီကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္ အထူးသျဖင့္ အရွင္နႏၵရဲ႔ စိတ္အစဥ္ကို အလႊမ္းမိုးဆံုးကေတာ့
ဇနပဒလ်ာဏီ ေျပာလိုက္တဲ႔စကားေလးတစ္ခြန္းပါပဲ ။ "'အရွင္သား ၊ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ပါ'' နႏၵမင္းသား သပိတ္ပိုက္ျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႔ ေနာက္ ေတာ္ပါးက လိုက္သြားတာကို ဇနပဒလ်ာဏီ သိေတာ့ တစ္ဝက္ပဲ ျဖီးရေသးတဲ႔ဆံပင္ ၊ေရစိုေနတဲ႔ဆပင္ ဖားလ်ားခ်ထားတဲ႔ဆံပင္နဲ႔ ျပတင္းေပါက္ကေန အေျပထြလာျပီးေတာ့ နႏၵမင္းသားကို  လွမ္းမွာလိုက္တယ္ ။

''ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ပါ '' အဲဒိဇနပဒလ်ာဏီရဲ႔ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ပါ ဆိုတဲ႔စကားသံဟာ  အရွင္နႏၵရဲ႔ နားထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး။နားထဲမွာ တရစ္ဝဲဝဲၾကားေယာင္ေနတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ အရွင္နႏၵရဲ႔ စိတ္အစဥ္မွာလႊမ္းမိုးေနတဲ႔ဇနပဒလ်ာ ဏီရဲ႔ ပံုရိပ္နဲ႔ ဇနပဒလ်ာဏိရဲ႔ အသံဟာ ဝိပႆနာရႈရမယ္႔ အရႈခံ အာရံုျဖစ္ပါတယ္ ။ဝိပႆနာရဲ႔ ရႈကြင္း ရႈကြက္ ျဖစ္ပါတယ္ ။

ဝိပႆနာအလုပ္ အားထုတ္ျပိဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ပ်ံ႔လြင့္မူျဖစ္ တတ္တာ သဘာဝပါပဲ ။အဲဒီ ပ်ံ႔လြင့္တဲစိတ္ ကို ပ်ံ႔လြင့္တယ္ ၊ ပ်ံ႔လြင့္တယ္ ၊စဥ္းစားတယ္ ၊စဥ္စားတယ္၊ေတြးတယ္ ၊ေတြတယ္။ စသည္ျဖင္႔ ရူ႔မွတ္ပစ္ရမွာပါပဲ ။

ဒီေတာ့ စိတ္ပ်ံ႔လြင့္တဲ႔ေနရာမွာ တခ်ိဳ႔က တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၊ သိုမဟုတ္ တစ္စံုတစ္ရာကို စိတ္ထဲမွာ ျမင္ေနတတ္တယ္ ။ တခ်ိဳ႔ကလည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႔ အသံ သို႔မဟုတ္ တစ္စံု တစ္ရာရဲ႔ အသံကို နားထဲမွာ ၾကားေနတတ္တယ္ ။

စိတ္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ သိုမဟုတ္ တစ္စံုတစ္ရာကို ျမင္လို႔ရွိရင္ အဲဒိ ျမင္တဲ႔အရာကို ေငးျပီးေတာ့ ၾကည္႔မေနဘဲနဲ ျမင္တယ္ ၊ျမင္တယ္လို႔ အဲဒီျမင္တဲ႔ေပ်ာက္သြားတဲ႔အထိေအာင္ စူးစူးစိုက္ ရွႈမွတ္ရမွာပါ ။

အဲဒီလို မရွႈမွတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ျမင္တဲ႔အရာက ျမင္ရတဲ႔အာရံုက ေပ်ာက္မသြားတဲ႔အျပင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပီသ ပီသျပီးေတာ့  ထင္ရွားလာတတ္တယ္ ။

ထင္ရွားရံုမကဘူး ၊စိတ္ထဲမွာ ျမင္ရတဲ႔အရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔  အေၾကာင္းအရာေတြကို အက်ယ္ခ်ဲ႔ျပီးေတာ့ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ ေခၚျပီး အရွည္ၾကီး စဥ္းစားျပီးေတာ့ေနတတ္တယ္ ။

တခ်ိဴ႔ ေယာဂိပုဂၢိဳလ္က အဲဒီလိုစဥ္းစားျပီးေတာ့ေနေပမယ္႔လည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိယ္ စဥ္းစားလို႔ စဥ္းစားေနမွန္းမသိဘူး၊ ဝင္တယ္
ထြက္တယ္၊ဝင္တယ္၊ထြက္တယ္ ဒါပဲမွတ္ေနတယ္လို႔ထင္တယ္ အေပၚယံစိတ္ကေတာ့ ဆိုေနမွာပဲ ၊ဝင္တယ္ ထြက္တယ္၊ဝင္ တယ္၊ထြက္တယ္ ။ဒါေပမဲ႔ တကယ္အတြင္းစိတ္ကေတာ့ စိတ္ ကူးထဲမွာ ျမင္ရတဲ႔အေၾကာင္းအရာတစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့  အက်ယ္ခ်ဲ႔ျပီး စဥ္းစားေနတယ္ ။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ စဥ္းစားလို႔ စဥ္းစားေနမွန္း ၊ပ်ံလြင္႔ လို႔ ပ်ံ႔လြင္းေနမွန္း မသိဘူးဆိုရင္ေတာ့ စိတ္တည္ျငိမ္မူ သမာဓိ
မရနိုင္ဘူး ။စိတ္တည္ျငိမ္မူ သမာဓိမွ မရနိုင္ရင္ ဝိပႆနာဥာဏ္ ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ မရွိေတာ့ဘူး ။

ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကူးထဲမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္၊သုိ႔မဟုတ္ ၊တစ္စံု တစ္ရာကို ျမင္လို႔ရွိရင္ ျမင္တယ္၊ျမင္တယ္လို႔ ျမင္တ႔ဲအရာ
ေပ်ာက္တဲ႔အထိ စူးစူးစိုက္စိုက္ ရွႈမွတ္ဖို႔ အထူးသတိထားရမယ္။

ျမင္တယ္ ၊ျမင္တယ္လို႔ မရွႈမွတ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္လည္းပဲ စိတ္ကူးထဲ မွာ ျမင္ရတဲ႔အရာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သာယာႏွစ္သက္  တပ္မက္သြားတဲ႔စိတ္ကို သာယာတယ္၊ႏွစ္သက္တယ္၊တပ္မက္ တယ္ စသည္ျဖင့္ရွႈ႔မွတ္သြားရမွာပါပဲ ။

(ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက).....ဘယ္အိမ္မွာေနၾကမလဲစာအုပ္မွတဆင့္ကူးယူတင္ျပဒါနျပဳပါသည္ ။