ေလွကားသုံးထစ္မွ ေလွကားေလးထစ္သုိ ့

                            အရွင္ေဒဝဒတ္က ပေစၥကအဗုဒၶါအေလာင္း အလ်ာလုိ ့ ဘုရားရွင္က ဗ်ာဒိတ္ေပးခဲ့ သည္ကုိမွတ္ဖူးပါတယ္။ေဒဝဒတ္ကပေစၥကဗုဒၶါ အေလာင္းေတာ ္ျဖစ္ျခင္ျဖစ္မယ္။ဒါေပမယ့္ သူရဲ ့ပါရမီက ၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိး ပါရမီျဖစ္မယ္လုိ ့ ဆရာၾကီးတစ္ဦးေရးတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္ ဒါေပမယ့္ဘယ္ဆရာလည္းဆုိတာေတာ့မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။

              ေဒဝဒတ္ဒီေလာက္ဆုိးဘုရားအေပၚမွာ အေကာက္ၾကံခဲ့တာလဲ ခဏခဏပဲ ဒါေပမယ့္ ဆရာၾကီးရဲ ့ အဆုိကုိေထာက္ခံရမလုိျဖစ္ေနပါတယ္။အရွင္ေဒဝဒတ္၏ပါရမီကုိၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိးပါရမီဟုေျပာထုိက္ပါ၏ေလာ့  အရွင္ေဒဝဒတ္ကမုိက္တယ္ ဒါေပမယ့္ တုိ ့ေတြက ေဒဝဒတ္ထက္ ပုိမုိက္တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ ့လည္းဆုိေတာ့ ေဒဝဒတ္က အဝီစိကလြက္ရင္ ပေစၥက ဗုဒၶါျဖစ္ေတာ့မွာ။ တုိ ့တေတြက ဘာမွျဖစ္ေလာက္ေအာင္ပါရမီ
ျဖည့္ထားတာမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မုိက္တယ္ေျပာတာ  ။ခုဘဝမွာ တုိ ့ၾကဳိးစားၾကရမယ္ ဟု ဆရာၾကီးက ေျပာဖူးတယ္။

ဘုရာရွင္လက္ထက္ေတာ္ကပင္ အရွင္သာရ္ိပုတၱရာႏွင့္အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္တုိ ့အားလက္ယာရံ လက္ဝဲရံ အဂၢသာဝက အရာေပေတာ္မူျခင္းတုိ ့အေပၚတြင္ သံသယရွိခဲၾကသည္။ အရွင္ေကာ႑ည စသည့္ ရဟႏၱာ ၾကီးမ်ားရွိေနပါလ်က္ ေနာက္မွေပါက္သည့္ ေရႊၾကာပင္ကုိ ဘာေၾကာင့္ ဦးစား
ေပးရသနည္းဟူ၍ ေမးလာၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္အရင္မဟာေမာဂၢလာန္တုိ ့သည္ အေနာမဒတ္သီ ျမတ္စြာဘုရားထံတြင္ အဂၢသာဝကမ်ဳိးေစ့ကုိ စုိက္ပ်ဳိးခဲ့၍ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ ့

အရွင္ေဒဝဒတ္သည္လည္း ဘုရားရွင္ တစ္ဆူဆူထံတြင္ ပေစၥကဗုဒၶါ မ်ဳိးေစ့ကုိ စုိက္ပ်ဳိးခဲျပီးျဖစ္ပါသည္။

ပေစၥကဗုဒၶါဆုကုိ ေတာင္းယူမည့္ပုဂၢဳိလ္တြင္ အဂၤါ(၅)ရပ္ႏွင့္ျပည့္စုံရမည္ ျဖစ္သည္။ယင္းတုိ ့ကား လူသားစင္စစ္ျဖစ္ျခင္း 

ေယာက်္ားစစ္စစ္ ျဖစ္ျခင္း
အာသေဝါ ကင္းျပီးေသာ ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါ သာဝကတုိ ့မွ တစ္ဦးဦးႏွင့္ေတြ ့ဆုံဖူးေျမာ္ရျခင္း လြန္ကဲ့ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမွ ု  တစ္ခုခု ျပဳျခင္း     လြန္ကဲျပင္းထန္ေသာ ဆႏၵရွိျခင္းတုိ ့ျဖစ္ပါသည္။

ေတာင္ဆုျပီးပါကလည္း ဒါန သီလ စသည့္ပါရမီဆယ္ပါးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ၾကဳိးစား ျဖည့္က်င့္
ရပါသည္။ၾကာျမင့္ခ်ိန္ကာလကား ပညာဓိက ဝီရိယာဓိက သဒၶါဓိကဟူ၍ အနည္းဆုံး ႏွစ္သေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းမွ အမ်ားဆုံး သုံးသေခ်ၤထိ ျဖစ္ပါသည္။

အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ ေတာင္းဆုလည္းျပဳ ခဲ့သူ ပါရမီလည္း ျဖည့္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ လူတုိ ့၏သက္တမ္း ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းထိ ဆုတ္ျပီး တစ္ဖန္
အသေခ်ၤယ်တုိင္ေအာင္တက္၍ တစ္ဖန္တစ္ေက်ာ့ ျပန္ဆုတ္လာေသာ္ လူတုိ ့အသက္ တစ္သိန္းကာလမွ တစ္ရာကာလအတြင္း ပေစၥကဗုဒၶါပြင့္မည္ျဖစ္သည္။ အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ လည္း အဝီစိမွလြတ္ျပီး ထုိကာလတြင္ ပြင္ထြန္းမည္ ျဖစ္သည္။

ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္ဖုိ ့သည္ လြယ္ကူသည္ မဟုတ္ပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ သုံးလသက္တမ္းရွိေသာ စပါးပင္ကုိ ေရသြင္းျခင္း ေပါင္းသင္ျခင္း ေျမဩဇာေကြ်းျခင္း စသည္အားျဖင့္မည့္သုိ ့ပင္ ျပဳစုစုိက္ပ်ဳိးေသာ္လည္း တစ္လ ႏွစ္လ အတြင္း၌ ရိပ္သိမ္း၍  မရနုိင္ပါ။ ထုိအတူပင္  ပေစၥကေုဒၶါအေလာင္းလ်ာမ်ားသည္လည္း အနည္းဆုံးႏွစ္သေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္း တုိင္ေအာင္  ပါရမမီျဖည့္က်င့္ျခင္း မျပဳဘဲ မည့္သည္နည္းႏွင့္ မွ်ပေစၥကဗုဒၶါအျဖစ္သုိ ့မေရာက္နုိင္ပါေခ်။
သုိ ့ပါ၍ အနည္းဆုံး  ႏွစ္သေခ်ၤႏွင့္ကမၻဘာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ျခင္းကုိ ၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိးပါရမီဟု ေျပာဆုိျခင္းသည္ မသင့္ျမတ္ေသာ အဆုိသာ ျဖစ္ေခ်သည္တကား။ (ပိဋကတ္ အႏွသ္ခ်ဳပ္ သုတၱနိပါတ္ ခဂၢဝိသာဏသုတ္)
အရွင္ေဒဝဒတ္ျဖည့္ခဲေသာပါရမီကုိ ေရႊေတာင္ကုိပင္ ရထုိက္ေသာ ပါရမီဟု တင္စားဆုိခ်င္ပါသည္။ဤသုိ ့

ဆုိလွ်င္ အတြန္ ့တက္စရာ ရွိနုိင္ပါသည္။
ပေစၥကဗုဒၶါအေလာင္းလ်ာလည္းျဖစ္ပါရဲ့ ပါရမီျဖည္ျပီးသူလဲ ျဖစ္ရဲ့နဲ ့ ဘုရားရွင္ကုိ ေစာ္ကားမွ ုေတြ ဘာေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ရတာလဲ။ ဘုရားရွင္ကလဲ ဘာျဖစ္လုိ ့ရဟန္းျပဳေပးခဲ့တာလဲ စသည္ျဖင့္ေတြးစရာ ေမးစရာ ရွိေနပါသည္။အျပစ္ၾကီး က်ဴးလြန္ျခင္းမွာ  ငါ ဟူေသာမာန္မာန အမ်ဳိးဂုဏ္စသည္
တုိ ့ေၾကာင့္ က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပလိမ္မည္။

အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ ရဟန္းျပဳေသာ္၎ ရဟန္းမျပဳေသာ္၎ ယခုဘဝသည္ ျပကေတ့သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္။      ရဟန္းမျပဳလုိကက္ရဘဲ ေနခဲ့ေသာ္ကမၻာကုေဋတစ္သိန္္းတုိ ့ပတ္လုံး ငရဲလားအံ့ေသာ အမွ ုကုိျပဳလတၱံ ့ ရဟန္းျပဳသည္ျဖစ္မူကား တစ္ကပ္ထုိက္ေသာ အကုသုိလ္ကုိျပဳလတၱံ ့ ဟု သဗၺညဳတညဏ္ေတာ္္ျဖင့္သိျမင္၍ ဘုရားရွင္သည္ အရွင္ေဒဝဒတ္အား ရဟန္းျပဳေပးခဲျခင္းျဖစ္ေပသည္။

အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ အဝီစိမွွ လြတ္ေသာ္ အ႒ိႆရ အမည္ျဖင့္ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္္ေပးေတာ္မူခဲ့၏။(မိလိႏၵပညွဝတၳဳ ေဒဝဒတၱပဗၺဇၨပညွ)
 လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ ေမ့ေလ်ာ့၍ ေနေလ့ရွိေသာ သူတုိ ့သည္ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာ ဘဝတုိ ့၌ ပူေလာင္ရမည္ျဖစ္ေပသည္။       အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ေရႊေတာင္ထုိက္ေသာပါရမီကုိ  ျဖည့္က်င့္သူ ျဖစ္ျငားေသာ္လည္းအျပစ္က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိး ပါရမီဟု အေျပာခံရပါသည္။ လိမၼလာလုိက္တာဆုိတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းလူေတြဆီကေန ၾကားရဖုိ ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္ကလုပ္ခ်င္တာေတြ မလုပ္ရမလုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ရလုိ ့ရင္ထဲမွာတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ခံစားေနရတာေတြ အေနအထုိင္ ဆင္ျခင္ေနရလုိိ ့လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေနရတာေတြ
သူတုိ ့မသိဘူး ဟု စာရးသူ အသိတစ္ေယာက္ေျပာဖူးပါသည္။

အရွင္ေဒဝဒတ္သည္ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္ရန္ မိမိ၏ဆႏၵရမၼက္မ်ားကုိ ထိန္းကာ ဆယ္ပါးေသာ ပါရမီတုိ ့ကုိ အနည္းဆုံးႏွစ္အသေခ်ၤႏွင္ ့ကမၻာတစ္သိန္းျဖည့္ခဲ့ပါသည္။ထုိအရွင္၏လိမၼာခဲ့ေသာ ဘဝမ်ားစြာကုိ ေထာက္ရွုရမည္ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ဘဝ တစ္ခဏေလာက္မုိက္ခဲ့သည္ကုိၾကည့္ျပီး လူမုိက္ၾကီး
မုိ ့သူျဖည့္ခဲ့တဲ့ပါရမီ က ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့ျဖည့္တာမဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိး န့ဲေတြျပီးအစာဝသြားတာပါ။ သူရဲ့ပါရမီကလဲ ရမ္းျဖည့္လုိက္လုိ ့ေနမွာပါဟု ေျပာျခင္းမွာ ေရႊကုိ မျမင္ဘူး၍  ေရႊကုိ မသိသူက ေရႊကုိ အကဲခက္ေျပာေသာအေျပာမ်ဳိးဟုသာ ဆုိထုိက္ပါသတည္း။

ေရႊေတာင္ထုိက္ေသာ ပါရမီရွင္ၾကီးသည္ မိမိမွားမွန္းသိ၍ ဘုရားရွင္ကုိ ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ရန္ လာခဲ့ပါသည္ ။သုိေသာ္...အျပစ္ၾကီးလြန္း၍ ဘုရားရွင္ကုိဖူးျမင္ခြင့္ မရေတာ့ဘဲ ေျမမ်ဳိခံရပါသည္။ေျမမ်ဳိ၍ ျမွဳပ္ခါနီးအခ်ိန္တြင္  ျမတ္စြာဘုရားအား အရုိး အသက္တုိ ့ျဖင့္ ကုိးကြယ္ရာမွတ္ပါ၏
ဟု ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ သြားခဲ့သည္။ စာေရးသူႏွင့္ တကြ အားလုံးေသာသူေတြ  အရွင္ေဒဝဒတ္ကဲ့သုိ ့  မေသခင္မွာ ဘုရားရွင္အား ၾကည္ညဳိကုိးကြယ္ႏုိင္ၾကမည္လား။

ေရႊေတာင္ထက္မက ထုိက္တန္ေသာ ပါရမီမ်ဳိးကုိ ၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိ ပါရမီဟု ေျပာလာ၍သာ ဤ ေဆာင္းပါးကုိေရးျဖစ္ခဲျခင္းျဖစ္ပါသည္။အမွားအမွန္ကုိ ေဝဖန္ပုိင္ျခားနုိင္ၾကရန္ႏွင့္ဘာပါရမီပါခဲ့မွန္းမသိသည့္  စာရးသူနွင့္တကြ အားလုံးေသာသူေတြဟာ ပါရမီျဖည့္ျပီးသူကုိ စကားအရာျဖင့္ ေစာ္ကားျခင္း မျပဳမိေစရန္ အတြက္ ေရးလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ယခုရရွိထားသည္ ဘဝကေလးျဖင့္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟတည္းဟူေသာ ေလွကားသုံးထစ္ရွိေသာ ဒုဂၢတိဘုံသုိ ့ ဆင္သက္သြားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရေပမည္။ ေသာတာပန္ သကဒါဂါမ္ အနာဂါမ္ ရဟႏၱာဟူေသာ ေလွကားေလးထစ္တြင္ အနည္ဆုံး တစ္ထစ္ရေအာင္ တက္နုိင္ဖုိ ့လုိအပ္ေနေပသည္။
ေရႊေတာင္ထုိက္ေသာ ပါရမီ ရွင္ေသာ္မွ မိုက္ျပစ္ကုိ ခံစားရေသးလွ်င္ စာေရးသူတုိ ့ႏွင့္တကြ အားလုံးတုိ ့က ဘာပါရမီရွင္ မွန္းမသိ၍ မမုိက္ၾကဘဲ  အထက္တက္မည့္ ေလွကားတစ္ထစ္ေလာက္ကုိေတာ့ ျဖင့္ နင္းနုိင္ေအာင္ၾကဳိးစားၾကပါစုိ ့....ဟုဆႏၵျပဳရင္း။