ကံ အေရးပါသည္

အရွင္အာနႏၵာ၏ ပယ္ဆုေလးတန္၊ ခံဆုေလးပါး တရားထဲတြင္အရွင္အာနႏၵာကျမတ္စြာဘုရားအား အၿမဲတမ္းအလုပ္အေကြၽး ျပဳေပးရမည့္ ဥပ႒ာကရဟန္း ရာထူးေနရာကို သူလက္ခံရာမွာ… လူမ်ား၏သည္းေျခႀကိဳက္ အခြင့္ အေရး၊ ရပိုင္ခြင့္ ၄ မ်ိဳးျဖစ္ေသာ

၁။ ျမတ္စြာဘုရား အားကပ္လွဴေသာ ေကာင္း ေသာဆြမ္းကို သူ႔အားမေကြၽးရန္၊

၂။ ျမတ္စြာဘုရားဝတ္႐ံုေသာ သကၤန္း အေကာင္းစားကို သူ႔အားမေပးရန္၊

၃။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဂႏၶကုဋိတိုက္တြင္ သူ႔အားအတူမထားရန္၊

၄။ ျမတ္စြာဘုရားအား ပင့္ဖိတ္ေသာ အလွဴ ပြဲမ်ားသို႔ သူ႔အားမေခၚ ရန္တို႔ကိုပယ္ ဆုေလးတန္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေလာကေကာင္းက်ိဳးကို ထိထိေရာက္ ေရာက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္သူယူရမည့္ရာထူး၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရား ၄ မ်ိဳးျဖစ္ေသာ

၁။ သူပင့္ဖိတ္တိုင္း ျမတ္စြာဘုရားမွ ၾကြခ်ီေပးရန္၊

၂။ အေဝးမွလာေသာ ဘုရားဖူးမ်ားအား ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕ေမွာက္ပို႔ခြင့္ျပဳရန္၊

၃။ သူသံသယရွိခဲ့လွ်င္္ ျမတ္စြာဘုရားအား ခ်က္ခ်င္းေမးေလွ်ာက္ခြင့္ေပးရန္ႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားမွလည္း ေျဖဆိုေပးရန္၊

၄။ သူ႔ကြယ္ရာမွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကား ခဲ့ေသာ တရားမ်ားကို သူ႔အား အစအဆံုး ျပန္လည္ေဟာၾကားေပးရန္ တို႔ကုိ ‘ခံဆုေလးပါး’ အျဖစ္ လည္းေကာင္း ေတာင္းခံပံုကိုသိရ သည့္လူတိုင္းက မိမိကိုယ္ တိုင္သာဟု ဝင္စဥ္းစားၾကည့္မိ႐ုံေလးျဖင့္ပင္ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထမိပါသည္။

ပုထုဇဥ္ထဲမွာလည္း ရပိုင္ခြင့္အခြင့္ အေရးေတြကို ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ၿပီး၊လုပ္ပိုင္ခြင့္ တာဝန္ဝတၱရားကိုအစြမ္းကုန္လုပ္ေဆာင္ သြားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုလူေတြရိွခဲ့ပါ သည္။ ရိွေနပါသည္။ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာလွ်င္ လူတိုင္းမွာမိမိႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ တာဝန္ ဝတၱရားမ်ားရွိပါသည္။ အနိမ့္ဆံုး သားသမီး ဝတ္ေတာ့ရိွပါသည္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး၏ ကံၾကမၼာကို အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလဲရန္ႀကိဳးစားၾကရာ မွာလူနည္းစု ၏ႀကိဳး စား႐ုန္းကန္မႈထက္တိုင္းသူ ျပည္ သား အားလံုး၏ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္မႈျဖစ္မွ ေအာင္ျမင္လြယ္ကူမွာျဖစ္သည္။ေကာင္းက်ိဳး တရားတစ္ခု ျဖစ္ထြန္း လာရန္ ျပည့္စံုရမည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားထဲတြင္ ကံေကာင္းျခင္း သည္အေရးပါေသာအေၾကာင္းတရားတစ္ခုျဖစ္၏။ေရွ႕တန္းမွ ကိုယ္က်ိဳး စြန္႔႐ုန္း ကန္ေနၾကေသာ ေနရာမွ မပါႏိုင္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ တစ္ဦးခ်င္း ကံေကာင္း ေနရန္အေၾကာင္းေကာင္းေတြကို သတိ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ျဖည့္ဆည္းေပးေန ၾကေစခ်င္ပါသည္။ ကံေကာင္းျခင္းဆိုသည္မွာလည္း အဟိရိက-အရွက္အေၾကာက္ ကင္းမဲ့သျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ကာကသူေရန-က်ီးကဲ့သို႔ လုယူ ရဲသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ဓံသိနာ-သူတစ္ပါး ပ်က္စီးေအာင္ ေခ်ာက္တြန္းသျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ပကၡႏိၵနာ-အခြင့္အလမ္း သာရာသို႔ ေျပးဝင္ သျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ပဂေဗၻန-ရက္စက္သျဖင့္လည္း ေကာင္း။ သံကိလိေ႒န-အကုသိုလ္ နည္းလမ္းျဖင့္ လည္းေကာင္း။ ဇီဝိတ – အသက္ေမြးသည္ရွိေသာ္။

သုဇီတ-အသက္ေမြးမႈလြယ္၏။ ဓမၼပဒ-၁၈၊၆၊၂၂၄ ဆိုေသာ အလြယ္လမ္း၊ အေခ်ာင္လမ္း၊ အကုသိုလ္ဝိသမေလာဘမ်ား မတရားသျဖင့္ မသမာေသာ နည္းမ်ားျဖင့္ ႀကီးပြားေအာင္လုပ္ ေနျခင္းကို မဆိုလိုပါ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမႏွင့္အညီ မိမိ၏ စိတ္သႏၲာန္တြင္ ထၾကြေသာင္း က်န္း တတ္ေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသေတြကို ေမာဟျဖင့္ အလိုမလိုက္ အႀကိဳက္မေဆာင္သည္းခံရင္း လူသားတစ္ဦး အေနျဖင့္ မိမိႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ တာဝန္ ဝတၱရားမ်ားကို မခိုမကပ္ဘဲ အစြမ္းကုန္ထမ္း ေဆာင္လ်က္၊ ျဖစ္ထြန္းလာမည့္ ဓမၼဗ်ာပါရကံ အက်ိဳးေပးေကာင္းျခင္းကို ဆိုလိုပါ၏။

              စာေပအသိတုိးပြားးၾကပါေစ....။