ဘဝႏွင့္ေလာကဓံလူသား

 ေမတၱာ၊ဂရုဏာၾကီးမားေတာ္မူၾကေသာဆရာေတာ္ၾကီးမား၏ အဆုံးအမၾသဝါဒတုိ့ သည္ မိမိ၏ကေလးဘဝအတြက္အားေဆးျဖစ္ခဲ့၏။ကႏၱာရခရီးခဲႏွင့္တူလွေသာလူဘဝခရီးၾကမ္းကုိဇြဲစိတ္ဇြဲမာန္တုိ့ျဖင့္ေက်ာ္လြားနဳိင္ခဲ၏ထုိကဲသုိ ့ေသာအားမာန္ပါေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ အဆုံးအမၾသဝါဒေတာ္တစ္ခ်ဳိ ့ကုိ စာရွသူူတုိ့အားေပးေဝငွလုိပါ၏။          ေတာင္ျမဳိ့မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ၾသဝါဒေတာ္မွာ  "လူဟုဆုိလွ်င္၊လူလုိပင္သာ၊လူတြင္ေတြ ့ရုိး၊ေၾကာင္းအက်ဳိးႏွင့္ေကာင္းဆုိးႏွစ္တန္၊ေလာကဓံကုိ၊    

အမွန္ေတြျမဲ၊စိတ္ဝယ္စြဲ၍ ၊ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ၊မမ်ားပါမွ၊" တဲ ့။ထုိလူ ့ဘုံသည္ေလာကဓံတရားကုိ ဆုံဆည္းရာေျမဟုပင္ ဆုိရေလေတာ့မလားးမသိ။ၾကဳံလုိက္ရတဲ ့ေလာကဓံခံလုိက္ရတဲ ့ေလာကဓံ သုိရာတြင္ ထုိလူဘုံ၌ ၾကဳိးစားအားထုပ္သူတစ္ေယာက္အား အထက္တန္းေရာက္ေအာင္ပုိ ့ေဆာင္ေပးတက္ေသာအေၾကာင္းတရားမ်ားလည္းရွိေနေသးတာေၾကာင့္ ထုိလူဘုံမွာ၊ထုိေလာကဓံတရားေတြနဲ ေျဖသာေနသာတဲ့ရွိေနပါေလရဲ ့။.စာေရးသူငယ္စဥ္အခါက ကုိးႏွစ္သားအရြယ္၌ မိမိေမြးရပ္ေျမးမွထြက္ခြါလာခဲ့ရ၏။ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ကေလးဘဝအရြယ္မွာ မိေဝးဘေဝးေနရတဲ ့ဘဝမ်ဳိးပုိင္ဆုိင္သူကုိ ကံေခသူ ဟုဆုိလုိက ဆုိလုိနုိင္၏။သုိ့ေသာ္စာေရးသူသည္ ထုိအေျခေနမ်ဳိးႏွင့္ ေနလင္ ့ကစားဘဝအတြက္အားမငယ္မိခဲ့ ။မိမိအား စာတက္ေစခ်င၍္မိဘဆရာသမားမ်ားက ေရျခားေျမျခားမွာ ပုိ ့ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကေလးႏွလုံးသားေလးျဖင္ ့ နားလည္းေပးနုိင္ခဲ ့၏။မိဘဆရာသမားမ်ား၏ ေမတၱာ၊ေစတနာမ်ားကုိ နားလည္းေပးနုိင္၍္လည္း စာေရးသူၾကီးလာခဲ့ရင္ စာတက္ေပတက္ၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္သည့္စိတ္မ်ားလည္း တဖြားဖြားျဖစ္ေပၚေနခဲ ့၏။

သုိ ့ေသာ္ဘဝအတြက္အေျခေနေကာင္းမ်ား မေပးခဲ့ ၍စာေရးသူငယ္စဥ္ဘဝတြင္ ပညာေရး၌ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္မရွိခဲ ့ပါ။ပညာေရးထူးခြ်န္မွဳ မရွိေသာသူမ်ား၏ ဘဝသည္တစ္ခါတစ္ရံလမ္းခုလတ္၌ေယာက္ယက္ခတ္တက္ပါ၏။   ဟုိျမဳိ ့့ကုိေျပာင္းေနရမလုိလုိ၊ဒီျမဳိ ့ကုိပဲ ေျပာင္းေနရမလုိလုိ၊ မတည္မျငိမ္ျဖစ္တက္ပါ၏။ တစ္ျမဳိ ့မွတစ္ျမဳိ ့အေျခအေနအရ ေျပာင္းရ၊ေရြ ့ရေသာ္လည္း  ေသခ်င္သည့္ က်ားေတာ ေျပာင္းရသည့္အျဖစ္မ်ဳိးမေရာက္ရေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိ၊ဝီရိယျဖင္ ့ထန္းေက်ာင္းခဲ ့ရပါ၏။သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏အေပၚ ၌ ခင္မင္စိတ္ေတြ၊အားက်စိတ္ေတြပုိခဲ့ပါ၏။ငါလည္းသူတုိလုိပညာေရးဘက္မွေတာ္ခဲ့ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲေပါ့။သံသရာစက္ရဟတ္သည္တစ္ပတ္လည္ခဲျပန္ျပီေပါ့ပညာသင္ခြင့္အခြင္လမ္းမ်ားလည္းတစ္ဖန္ခဲ ့ျပန္ျပီ။ဒီတစ္ခါေတာ့ေပးလာေသာအခြင့္လမ္းကုိ လက္လြတ္မခံခ်င္ ၍ မိမိအခ်ိန္မ်ားထဲမွ ရသမွ် အခ်ိန္ကုိ ယူ၍ ပညာမ်ားကုုိ တစုိက္မက္မက္ၾကိဳးစားသင္ၾကားခဲပါ၏။ထုိေၾကာင့္ ကေလးငယ္ဘဝမွေန ၾကီးရင္ ့လာကာ အုိမင္းေသဆုံး ရခ်ိန္အထိ ထုိဘဝတစ္ခုထဲမွာပင္ေကာင္းက်ဳိးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ဆုိးက်ဳိးအေထြေထြ ရွိေနၾကပုံမ်ားကုိဗဟုသုတ ရွိထားၾကဖုိ ့ လုိအပ္လွပါသည္။လူသားတစ္ေယာက္ေယာက္၏ ဘဝတြင္ ကေလးအရြယ္၌ ျဖစ္ေစ လူၾကီးအရြယ္၌ ျဖစ္ေစ၊အုိမင္းလာေသာအရြယ္၌ ျဖစ္ေစ ေန ့စဥ္လွ ုပ္ရွားမွ ုျပဳရေသာ ကာယကံ၊ဝစီကံႏွင့္မေနာကံမ်ားအရ ကုသုိလ္အကုသုိလ္မ်ားထင္ရွားရွိေနၾကမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ကုသုိလ္မ်ားရွိပါက-သုဂတိဘုံဘဝ လူ ့ဘုံ၊နတ္ဘုံ ျဗဟၼာ ့ဘုံတုိ ့ကုုိေရာက္ရွိခြင့္ရနိုင္ပါသည္။  နိဗာန္သုိ ့လည္းေရာက္နုိင္ပါသည္။အကုသုိလ္မ်ားရွိလွ်င္မူ ဒုဂၢတိဘဝ၊ငရဲဘုံ   ျပိတၱာဘုံ၊တိရာစၦာန္ဘုံ၊အသူရကယ္ဘုံတုိ့သုိ ေရာက္ရွိမည္သာျဖစ္ပါသည္။

ထုိေၾကာင့္ လူသားတစ္ဥိီး၏ လားေရာက္ရာမ်ားမွာ ေကာင္းဆုိးနွစ္မ်ဳိးစလုံးပင္ ျဖစ္ပါသည္။

                                 ကုသုိလ္ကံလမ္း၊သဒၥါစြမ္းျဖင့္

                                 ၾကဳိးပမ္းနုိင္မွ၊လူဘဝ

                                  အရေတာ္လိမ့္မည္။