ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္း

ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား၏ ဘဝမ်ားစြာကုိအေျခခံမွစရသည္။ထုိအတူသာလွ်င္ျမတ္ဗုဒၶသာသာနာေတာ္

ဗုဒၶုဘာသာဝင္သူေတာ္စဥ္တုိ ့၏ဘာသာေရးအေျခခံတရားကုိလည္းအေျခခံေအာက္ေျခမွစရသည္။ထုိအေျခ

ခံေပါင္းမ်ားစြာမွဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ ့ရန္စာဖတ္သူမ်ား သိေစလုိေသာေစတနာဆႏၵျဖင့္

ဘုရားရွင္အေပၚျပဳလုပ္ေဆာက္ရြက္အပ္ေသာ္.....ကုသုိလ္ျပဳစရာ...မွတ္သားစရာမ်ား၏အေျခခံမ်ားျဖစ္ပါသည္။

(၁) ေရခ်မ္းကပ္လွဴျခင္း။
သတၱ၀ါတို႔၏ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သစၥာေလးပါးျမတ္တရားကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္
ပိုင္းျခားသိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိသည့္
အလားစိတ္တြင္မွတ္ယူကာ လိုသလိုအသံုးျပဳႏိုင္ရန္ ရည္စူး၍ ကပ္လွဴျခင္း။
အက်ိဳးကုိလို၍ ကပ္လွဴပူေဇာ္ျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း အက်ိဳးေက်းဇူးတို႕အား
သိရွိေစရန္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ ေရအက်ိဳး(၁၀)ပါးကို စာဖတ္သူမ်ား သိရွိျပီး
ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းတို႔မွာ
(၁) လ်င္ျမန္ျခင္း၊
(၂) သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း၊
(၃) ေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ားျခင္း၊
(၄) ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ကင္းျခင္း၊
(၅) အေျခြအရံမ်ားျခင္း၊
(၆) အသက္ရွည္ျခင္း၊
(၇) အဆင္းလွျခင္း၊
(၈) ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း၊
(၉) ခြန္အားဗလ ၾကီးမားျခင္း၊
(၁၀) ၪာဏ္ပညာ ၾကီးမားျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။

(၂) ဆြမ္းကပ္လွဴျခင္း။
ေရခ်မ္းကပ္လွဴသကဲ႔သို႔ မိမိစိတ္တြင္ႏွလံုးသြင္း၍ ကပ္လွဴပါ။ ဆြမ္း၊
သစ္သီးတို႔အား ေနလြဲညစာ မကပ္မိေစရန္ အထူးသတိထားေစလိုပါသည္။ ေနလြဲညစာဆိုရာ၌
ရွစ္ပါးသီလတြင္ပါရွိေသာ ၀ိကာလေဘာဇနာ ဆိုေသာ သီလကိုမေမ႔သင့္အပ္ေပ။
အထူးသတိထားေရွာင္က်ဥ္ပါေလ။ သို႔ရာတြင္ တင္ ျပစရာေလးေတာ့ ရွိေနခဲ႔ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အေနျဖင့္ သာမာန္ ဧည့္သည္ လာေရာက္ရင္ေတာင္
သစ္သီး၊ မုန္႔စသည္တို႔ကို စားသံုးရန္ အဆင္ သင့္ျပဳလုပ္ျပီးမွဧည့္ခံေလ့ရွိပါတယ္
။ ဒါေတာင္ဂုဏ္သေရရွိလူၾကီး မဟုတ္ေသး ပါဘူး။ ယခုမွာ သတၱ၀ါတို႔၏ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သစၥာေလးပါးျမတ္တရားကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပိုင္းျခားသိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား သက္ေတာ္ ထင္ရွား ရွိသည္ဟုကပ္လွဴတာ မဟုတ္ပါလား။ ဤသည္ကို သစ္သီးဆို အလံုး လိုက္ၾကီး၊ မုန္႔ဆိုလွ်င္
အိတ္ကမခြာထား။ ညေနအထိထားလို႔ထား။ တစ္ခ်ိဳ႕ သစ္သီးကိုအုန္းျပီး
မွည့္မွစြန္႔ၾကတယ္။ စကၡဳအျမင္ မတင့္တယ္စရာပါ။ စာဖတ္ သူမ်ား မသိရွိေသးက
ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ တင္ျပအပ္ပါသည္။ အမွားကိုသိလို႔ အမွန္ ကိုျပင္တာလူေတာ္ေပါ့။
ဆြမ္းလွဴသျဖင့္ ရရွိႏိုင္ေသာ အက်ိဳးတရား (၅)မ်ိဳး ကိုလည္း အဂၤုတၱိဳရ္
ပါ႒ိေတာ္ ေဘာဇနသုန္တြင္ ျပဆိုထားပါသည္။ ၄င္းတို႔မွာ (၁) အသက္ရွည္ျခင္း၊
(၂) အဆင္းလွျခင္း၊
(၃) ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း၊
(၄) ခြန္အားဗလ ၾကီးမားျခင္း၊
(၅) ၪာဏ္ပညာ ၾကီးမားျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။

(၃) ဘယ္သြားသြား၊ ဘယ္လာလာ၊ ဘာလုပ္လုပ္ သရဏဂံုရြတ္ဆိုေဆာက္တည္ျခင္း။
အရဟံဂုဏ္ေတာ္ ရြတ္ဆိုပြားမ်ားျခင္း။
အသင့္အတင့္အမွန္အတိုင္း ႏွလံုးသြင္း၍(ေယာနိေသာ မနသိကာရ)၊ လူတိုင္းကို
ပီယစကၡဳ ခ်စ္ခင္ေသာအျမင္ျဖင့္ၾကည့္ကာ မိမိ၏ႏွလံုးအိမ္ထဲတြင္ ဘုရား၊ တရား၊
သံဃာ တို႔၏ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ျမင္ေရာင္၍ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာမွတပါး
ကိုးကြယ္ရာမရွိပါဟု မွတ္ယူကာ သရဏဂံုကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားျခင္း။
အရဟံ= (က) ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
(ခ) စိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကိုျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
(ဂ ) ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား။ ဟူ၍ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို
တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ျမင့္၍ ပြားမ်ားျခင္း။ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးကို ယုံၾကည္ဆည္းကပ္ၿခင္းသည္ သရဏဂုံတည္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္ ။

သရဏဂုံတည္ၿခင္း အက်ဳိး (၅) မ်ဳိးရွိပါတယ္

(၁) ဘယ - ေဘးရန္ကင္းရွင္း ေစပါသည္ ။

(၂) သႏၱာသ - ေၾကာက္ရြံမႈ ပူေလာင္မႈ မွန္သမွ်ကုိ ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။

(၃) ဒုကၡ - ကိုယ္ဆင္းရဲၿခင္း စိတ္ဆင္းရဲၿခင္းကုိလည္း ေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္ ။

(၄) ဒုဂတိ - အပါယ္ေလးဘုံ က်ေရာက္မည္႔ ေဘးကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။

(၅) ပရိကိေလသ - မိမိစိတ္၏ ညစ္ႏြမ္းမႈ မွန္သမွ်ေတြကိုလည္း ပယ္ေပ်ာက္ေစပါသည္ ။

သရဏဂုံ ေဆာက္တည္ရၿခင္းအေၾကာင္း ကေတာ႔ ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္

(၁) မိမိကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္မႈ မရွိပဲ အမ်ဳိး အမွတ္ၿဖင္႔ ကုိးကြယ္ၿခင္္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။

(၂) ေဘးအႏၱရာယ္ကို ေၾကာက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။

(၃) လာဘ္ လာဘ ကုိုေမွ်ာ္ကုိးၿပီး ကုိးကြယ္ၿခင္းဟာလည္း သရဏဂုံမေၿမာက္ပါ ။

(၄) ၿမတ္ေသာအလွဴကုိခံေတာ္မူထုိက္ေသာအားၿဖင္႔ ကိုးကြယ္ၿခင္းဟာ သရဏဂုံေၿမာက္ပါတယ္ ။
ဤကဲ႔သို႔ သရဏဂုဏ္ေဆာက္တည္ျခင္းသည္
ေက်ာင္းေဆာက္လွဴဒါန္း၍ ေက်ာင္းဒကာ ျဖစ္သည္ထက္ျမတ္၏။ ဤသို႔ပြါးမ်ားရာတြင္
ကမၼ႒ာန္း(၄၀)မွ အႏုႆတိ(၁၀)ပါးတြင္ ပါ၀င္ေသာ ဗုဒၶႏုႆတိ ကမၼ႒ာန္းရႈရာလည္း
ေရာက္ပါတယ္။

(၄) ညအိပ္ယာ၀င္တိုင္း ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္ပါးသီလ စသျဖင့္ ခံယူ၍ ဘုရား၀တ္ျပဳ၊
ေမတၱာပြားျပီးမွ အိပ္စက္ျခင္း။
သာမာန္ဘုရား၀တ္ျပဳျပီးမွ အိပ္စက္တာထက္စာရင္ သီလေစာက္တည္ ေမတၱာ ပို႔ျပီးမွ
အိက္စက္ရင္ပိုျပီး သီလစင္ၾကယ္ပါတယ္။ ေမတၱာအက်ိဳး(၁၁)မ်ိဳး ကို
လည္းရရွိေစပါတယ္။
(၁) ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရျခင္း။
(၂) ခ်မ္းသာစြာႏိုးရျခင္း။
(၃) အိပ္မက္ဆိုးတို႔ကို မျမင္မက္ျခင္း။
(၄) နတ္အေပါင္းက ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း။
(၅) လူအမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း။
(၆) မီးေဘးမသင့္ႏိုင္ျခင္း။
(၇) အဆိပ္၊လက္နက္ မသင့္ႏိုင္ျခင္း။
(၈) စိတ္တည္ၾကည္ျခင္း။
(၉) မ်က္ႏွာၾကည္လင္ျခင္း။
(၁၀) ေတြေ၀စြာမေသရျခင္း။
(၁၁) ေသလြန္လွ်င္ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း ဟုျပဆိုထားပါတယ္။

ဤအခ်က္တို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ိဳးမ်ား အေနျဖင့္ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀က
သိရွိျပီးသားျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ဤအခ်က္တို႔ကို စာဖတ္သူမ်ား ငယ္စဥ္မွစ၍
ယခုအခ်ိန္ထိ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္လုပ္ဖူးျပီလဲဆိုေသာ အေတြး ေလးေတာ့
၀င္ေစခ်င္မိပါသည္။ ႏြားတစ္ေကာင္အသက္ၾကီးလာေလ သူရဲ႕ဦး ခ်ိဳရွည္လာေလ၊
လူတစ္ေယာက္အသက္ၾကီးေလ သူရဲ႕တဏွာၾကီးေလပါ။အသားတိုးသေလာက္ တဏွာတိုးသေလာက၊္
တရားအသိမတိုးရင္ လူၾကီး လာေသာ္လည္း ကေလးေတြးသာသာရယ္ပါ။ သတိအေၾကာင္း၊ ၀ိပႆနာ
အေၾကာင္းေတြ ေဖာင္ေဖာင္ၾကီးေျပာေနေပမဲ႔ စိတ္ေနစိတ္ထားေရာ ကိုယ္က်င့္
တရားနဲ႔ကိုယ္ႏွဳတ္အမူအရာေရာ ေျပာင္းလဲတိုးတက္လာမႈမရွိဘူးဆိုရင္ အဲဒီ လူဟာ
ခ်ဴန္းျပီးမရြာတဲ႔မိုးနဲ႔တူတူပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ ဗုဒၶဘုရား၏တရားေတာ္အတိုင္း
ေန႔စဥ္ျပဳအပ္ေသာ၊ ေနစဥ္ျပဳအပ္ ေသာ၊ ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ၊ ေရွာင္က်ဥ္အပ္ေသာ
တရားေတာ္တို႔ကို အခ်ိန္ႏွင့္ အမွ် က်င့္သံုးၾကပါစို႔။ ပုထုဇဥ္
တို႔၏သဒၶါတရားသည္ ထာ၀ရ မခိုင္ျမဲႏိုင္လို႔ ဆိုထားေပရာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စဥ္အေပါင္း ဤကဲ႔သို႔ ကပ္လွဴျခင္း၊ ပြားမ်ားျခင္းအားျဖင့္
သဒၶါတရားရင့္သန္၍ ၀ိပႆနာတရားေတာ္ကို က်င့္ၾကံၾကိဳး ကုတ္ အားထုတ္၍
နိဗၺာန္သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူေတာ္ျမတ္မ်ား
ျဖစ္ၾကပါေစ။