Saturday, May 14, 2011

သာသနာအတြက္ေတာင္းပန္ျခင္္း

 ျမတ္စြာဘုရားရွင္ပြင့္ထြန္းေပၚျပီးမၾကာေသးခင္ကာလမွာသာသနာ့အတြက္ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားခဲေသာစကား
ရပ္မ်ားကုိ စာဖတ္သူပရိတ္သတ္မ်ားမွတ္သားေစ...နာယူေစလုိေသာေစတနာဆႏၵ ျဖင္ ့ ျဗဟၼာၾကီးမ်ားေလွ်ာက္ထားပုံ
က သာသနာအတြက္ ေက်းဇူးမ်ားလွပါသည္။  ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္.....
''ငါသိအပ္ၿပီးေသာ ဤတရားကား နက္နဲ၏၊ ျမင္ႏိုင္ခဲ၏၊ သိႏိုင္ခဲ၏၊ ၿငိမ္သက္၏၊ မြန္ျမတ္၏၊ တကၠီပုဂၢဳိလ္တို႔၏ က်က္စားရာမဟုတ္၊ သိမ္ေမြ႕၏၊ ပညာရွိတို႔သာ သိႏိုင္၏။ ဤသတၱဝါမ်ားကား ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေပ်ာ္ပိုက္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ အလြန္ ႏွစ္ၿခိဳက္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကေသာ ဤသတၱဝါမ်ားသည္ အက်ဳိးတရားတို႔၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဤပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကို ျမင္ႏိုင္ခဲ၏၊ ျပဳျပင္မႈအားလုံး၏ ၿငိမ္းရာ ဥပဓိ၁အားလုံးကို ပယ္စြန္႔ရာ တဏွာ၏ကုန္ရာ ရာဂ၏ ကင္းရာ ခ်ဳပ္ရာ ၿငိမ္းရာ ျဖစ္ေသာ ဤ (နိဗၺာန္) တရားကိုလည္း ျမင္ႏိုင္ခဲ၏။ ငါသည္လည္း တရားကို ေဟာျငားအံ့၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္လည္း ငါ၏ တရားကို မသိနား မလည္ႏိုင္ကုန္ျငားအံ့၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို (တရားေဟာျခင္း) သည္ ငါ့အား ပင္ပန္း႐ုံသာ ျဖစ္ရာ၏၊ ငါ့ကိုယ္ (ငါ) ညႇဥ္းဆဲျခင္းသာ ျဖစ္ရာ၏''ဟု စိတ္အၾကံျဖစ္ေတာ္မူ၏)။
ထို႔ျပင္ အလြန္အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ဤဂါထာတို႔သည္လည္း ေရွးက မၾကားဖူးဘဲ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ စိတ္ေတာ္၌ ထင္ေပၚလာျပန္ကုန္၏-
'ငါသည္ ခဲယဥ္းစြာ က်င့္သျဖင့္ သိအပ္ၿပီးေသာ တရားကို ယခုအခါ ေဟာျပျခင္းငွါ မသင့္ေလ်ာ္ေခ်၊ ရာဂ ေဒါသ ႏွိပ္စက္အပ္ေသာ သူတို႔သည္ ဤတရားကို လြယ္ကူစြာ သိႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။
အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အမိုက္တိုက္သည္ ဖုံးလႊမ္းအပ္သည္ ျဖစ္၍ ရာဂတပ္စြဲေနေသာ သူတို႔သည္ သိမ္ေမြ႕နက္နဲ၍ အဏုျမဴသဖြယ္ ျမင္ႏိုင္ခဲေသာ (သံသရာ) အဆန္ တရားကို ျမင္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်'ဟု (စိတ္ေတာ္၌ ထင္ေပၚလာျပန္ကုန္၏)။
ဤသို႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူစဥ္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္ႏွလုံးေတာ္သည္ တရားေဟာရန္ ၫြတ္ေတာ္မမူဘဲေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနရန္ ၫြတ္ေတာ္မူ၏။
၈။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္အၾကံကို မိမိစိတ္ျဖင့္ သိ၍ သဟမၸတိ ျဗဟၼာအား- ''အခ်င္းတို႔ ေလာကသည္ ပ်က္စီးေတာ့မည္တကား၊ အခ်င္းတို႔ ေလာကသည္ ပ်က္စီးေတာ့ မည္တကား၊ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလုံးစုံေသာတရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္ႏွလုံးေတာ္သည္ တရားေဟာရန္ ၫြတ္ေတာ္မမူဘဲေၾကာင့္ၾက့မဲ့ေနရန္ ၫြတ္ေတာ္မူတုံဘိ၏''ဟု အၾကံျဖစ္ေပၚေလ၏။
ထို႔ေနာက္ ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေကြးထားေသာ လက္႐ုံးကို ဆန္႔သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔ထားေသာ လက္႐ုံးကို ေကြးသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ ျဗဟၼာ့ဘုံမွ ကြယ္ခဲ့ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေရွ႕ေတာ္၌ ထင္ရွားေပၚလာ၏။ ထိုအခါ သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ အေပၚ႐ုံကို ပခုံးတစ္ဖက္၌ တင္၍ လက္ယာဒူးကို ေျမ၌ ေထာက္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားသို႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးလွ်င္-
''ျမတ္စြာဘုရား ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴနည္းပါးေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ (ထိုသတၱဝါတို႔သည္) တရားကို မနာရေသာေၾကာင့္ ဆုံး႐ႈံးေနပါကုန္၏၊ တရားကို သိသူတို႔သည္ ရွိပါကုန္လတၱံ႕''ဟု ေလွ်ာက္၏။
သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ ဤစကားကို ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္ ထိုမွတစ္ပါး ဤစကားကိုလည္း ေလွ်ာက္ျပန္၏- ''ေရွးအခါ မဂဓတိုင္းတို႔၌ (ရာဂစေသာ) အညစ္အေၾကးရွိသူ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးတို႔ ၾကံဆအပ္ေသာ မစင္ၾကယ္ေသာ မိစၧာအယူတရားသည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္၊ အၿမိဳက္နိဗၺာန္၏ တံခါးကို ဖြင့္လွစ္ေတာ္မူပါေလာ့၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သဘာဝႏွင့္အေလ်ာ္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ (သစၥာေလးပါး) တရားကို (သတၱဝါအမ်ား) နာၾကားၾကပါေစကုန္ေလာ့။
ေကာင္းျမတ္ေသာ ပညာ့ရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ထက္ဝန္းက်င္ (ျမင္စြမ္းႏိုင္ေသာ ဉာဏ္) မ်က္စိ ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေက်ာက္ေတာင္ ထိပ္၌ ရပ္တည္လ်က္ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ထက္ဝန္းက်င္ လူအေပါင္းကို ၾကည့္႐ႈသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ စိုးရိမ္ပူေဆြး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ ပညာ (ဓမၼ)ျဖင့္ ၿပီးေသာ ျပာသာဒ္ထက္သို႔ တက္ေတာ္မူ၍ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္းတို႔ ႏွိပ္စက္အပ္သျဖင့္ စိုးရိမ္ပူေဆြးျခင္းသို႔ သက္ဆင္းက်ေရာက္ေနေသာ သတၱဝါအေပါင္းကို ၾကည့္႐ႈ႕ ေတာ္မူပါေလာ့။
ရဲရင့္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေအာင္ပြဲယင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား ထေတာ္မူပါေလာ့။ ယာဥ္မွဴးႏွင့္တူေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ (ကိေလသာ) ေႂကြး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေလာက၌ လွည့္လည္ေတာ္မူပါေလာ့။ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (တရားကို) သိသူတို႔သည္ ရွိပါကုန္လတၱံ႕''ဟု (ေလွ်ာက္ျပန္၏)။ ဤသို႔ ေလွ်ာက္ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သဟမၸတိျဗဟၼာအား ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-
''ျဗဟၼာ ငါ့အားလည္း ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏။ 'ငါသိအပ္ၿပီးေသာ ဤတရားကား နက္နဲ၏၊ ျမင္ႏိုင္ခဲ၏၊ သိႏိုင္ခဲ၏၊ ၿငိမ္သက္၏၊ မြန္ျမတ္၏၊ တကၠီပုဂၢဳိလ္တို႔၏ က်က္စားရာ မဟုတ္၊ သိမ္ေမြ႕၏၊ ပညာရွိတို႔သာ သိႏိုင္၏။ ဤသတၱဝါမ်ားကား ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေပ်ာ္ပိုက္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ အလြန္ ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကေသာ ဤသတၱဝါမ်ားသည္ အက်ဳိးတရားတို႔၏ အေၾကာင္း တရားျဖစ္ေသာ ဤပဋိစၥသမုပၸါဒ္ တရားကို ျမင္ႏိုင္ခဲ၏၊ ျပဳျပင္မႈအားလုံး၏ၿငိမ္းရာ ဥပဓိအားလုံးကို ပယ္စြန္႔ရာ တဏွာ၏ကုန္ရာ ရာဂ၏ ကင္းရာ ခ်ဳပ္ရာ ၿငိမ္းရာျဖစ္ေသာ ဤ (နိဗၺာန္) တရားကိုလည္း ျမင္ႏိုင္ခဲ၏။ ငါသည္ တရားကို ေဟာျငားအံ့၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္လည္း ငါ၏ တရားကို မသိနားမလည္ႏိုင္ကုန္ျငားအံ့၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို (တရားေဟာျခင္း) သည္ ငါ့အား ပင္ပန္း႐ုံသာ ျဖစ္ရာ၏၊ ငါ့ကိုယ္ (ငါ) ညႇဥ္းဆဲျခင္းသာ ျဖစ္ရာ၏ '၊ ဤသို႔ (အၾကံျဖစ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏) ''။
ျဗဟၼာ ထို႔ျပင္ အလြန္အံ့ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဤဂါထာတို႔သည္လည္း ေရွးကမၾကားဖူးဘဲ ငါ၏ (စိတ္ ထဲ၌) ထင္ေပၚလာျပန္ကုန္၏-
'ငါသည္ ခဲယဥ္းစြာ က်င့္သျဖင့္ သိအပ္ၿပီးေသာ တရားကို ယခုအခါ ေဟာျပျခင္းငွါ မသင့္ေလ်ာ္ေခ်၊ ရာဂ ေဒါသ ႏွိပ္စက္အပ္ေသာ သူတို႔သည္ ဤတရားကို လြယ္ကူစြာ သိႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်၊ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အမိုက္တိုက္သည္ ဖုံးလႊမ္းအပ္သည္ ျဖစ္၍ ရာဂတပ္စြဲေနေသာ သူတို႔သည္ သိမ္ေမြ႕နက္နဲ၍ အဏုျမဴသဖြယ္ ျမင္ႏိုင္ခဲေသာ (သံသရာ) အဆန္ တရားကို ျမင္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်ဟု (ငါ၏ စိတ္ထဲ၌ ထင္ေပၚလာျပန္ကုန္၏)။
ျဗဟၼာ ဤသို႔ ဆင္ျခင္စဥ္ ငါ၏စိတ္ႏွလုံးသည္ တရားေဟာရန္ မၫြတ္ဘဲ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနရန္ ၫြတ္ခဲ့၏''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္လည္း သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား- ''ျမတ္စြာဘုရား ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ ေကာင္းေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴနည္းပါးေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ (ထိုသတၱဝါတို႔သည္) တရားကို မနာရေသာေၾကာင့္ ဆုံး႐ႈံးေနပါကုန္၏၊ တရားကို သိသူတို႔သည္ ရွိပါကုန္လတၱံ႕''ဟု ေလွ်ာက္၏။ ဤစကားကို ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္ ထိုမွတစ္ပါး ဤစကားကို ေလွ်ာက္ျပန္၏-
''ေရွးအခါ မဂဓတိုင္းတို႔၌ (ရာဂစေသာ) အညစ္အေၾကး႐ိွသူ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးတို႔ ၾကံဆအပ္ေသာ မစင္ၾကယ္ေသာ မိစၧာအယူတရားသည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္၊ အၿမိဳက္နိဗၺာန္၏ တံခါးကို ဖြင့္လွစ္ေတာ္မူပါေလာ့၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သဘာဝႏွင့္အေလ်ာ္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ (သစၥာေလးပါး) တရားကို (သတၱဝါအမ်ား) နာၾကားၾကပါေစကုန္ေလာ့။
ေကာင္းျမတ္ေသာ ပညာ့ရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ထက္ဝန္းက်င္ (ျမင္စြမ္းႏိုင္ေသာ ဉာဏ္) မ်က္စိရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္၌ ရပ္တည္လ်က္ ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ထက္ဝန္းက်င္ လူအေပါင္းကို ၾကည့္႐ႈသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ စိုးရိမ္ပူေဆြး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ ပညာ (ဓမၼ)ျဖင့္ ၿပီးေသာ ျပာသာဒ္ထက္သို႔ တက္ေတာ္မူ၍ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္းတို႔ ႏွိပ္စက္အပ္သျဖင့္ စိုးရိမ္ပူေဆြးျခင္းသို႔ သက္ဆင္းက်ေရာက္ေနေသာ သတၱဝါအေပါင္းကို ၾကည့္ ႐ႈေတာ္မူပါေလာ့။
ရဲရင့္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေအာင္ပြဲယင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ထေတာ္မူပါေလာ့၊ ယာဥ္မွဴးႏွင့္ တူေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ (ကိေလသာ) ေႂကြး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေလာက၌ လွည့္လည္ေတာ္မူပါေလာ့။ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (တရားကို) သိသူတို႔သည္ ရွိပါကုန္လတၱံ႕''ဟု (ေလွ်ာက္ျပန္၏)။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ သဟမၸတိျဗဟၼာအား ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏- ''ျဗဟၼာ စင္စစ္ ငါ့အားလည္း ဤသို႔ေသာ အၾကံ ျဖစ္ဖူး၏။ 'ငါသိအပ္ၿပီးေသာ ဤတရားကား နက္နဲ၏၊ ျမင္ႏိုင္ခဲ၏၊ သိႏိုင္ခဲ၏၊ ၿငိမ္သက္၏၊ မြန္ျမတ္၏၊ တကၠီပုဂၢဳိလ္တို႔၏ က်က္စားရာ မဟုတ္၊ သိမ္ေမြ႕၏၊ ပညာရွိတို႔သာ သိႏိုင္၏။ ဤသတၱဝါမ်ားကား ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေပ်ာ္ပိုက္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္ကုန္၏၊ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကေသာ ဤသတၱဝါမ်ားကား အက်ဳိးတရားတို႔၏ အေၾကာင္း တရားျဖစ္ေသာ ဤပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကို ျမင္ႏိုင္ခဲ၏၊ ျပဳျပင္မႈအားလုံး၏ ၿငိမ္းရာ ဥပဓိအားလုံး ကို ပယ္စြန္႔ရာ တဏွာ၏ကုန္ရာ ရာဂ၏ ကင္းရာ ခ်ဳပ္ရာ ၿငိမ္းရာျဖစ္ေသာ ဤ (နိဗၺာန္) တရားကိုလည္း ျမင္ႏိုင္ခဲ၏။ ငါသည္လည္း တရားကို ေဟာျငားအံ့၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္လည္း ငါ၏ တရားကို မသိနားမလည္ႏိုင္ကုန္ျငားအံ့၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို (တရားေဟာျခင္းသည္) ငါ့အား ပင္ပန္း ႐ုံသာ ျဖစ္ရာ၏၊ ငါ့ကိုယ္ (ငါ) ညႇဥ္းဆဲျခင္းသာ ျဖစ္ရာ၏''ဟု အၾကံျဖစ္ဖူး၏)။
ျဗဟၼာ ထို႔ျပင္ အလြန္အံ့ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဤဂါထာတို႔သည္လည္း ေရွးက မၾကားဖူးဘဲ ငါ၏့ (စိတ္ထဲ၌) ထင္ေပၚလာျပန္ကုန္၏- ''ငါသည္ ခဲယဥ္းစြာ က်င့္သျဖင့္ သိအပ္ၿပီးေသာ တရားကို ယခုအခါ ေဟာျပျခင္းငွါ မသင့္ေလ်ာ္ေခ်၊ ရာဂ ေဒါသ ႏွိပ္စက္အပ္ေသာ သူတို႔သည္ ဤတရားကို လြယ္ကူစြာ သိႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။
အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ အမိုက္တိုက္သည္ ဖုံးလႊမ္းအပ္သည္ ျဖစ္၍ ရာဂတပ္စြဲေနေသာ သူတို႔သည္ သိမ္ေမြ႕နက္နဲ၍ အဏုျမဴသဖြယ္ ျမင္ႏိုင္ခဲေသာ (သံသရာ) အဆန္ တရားကို ျမင္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်''ဟု (စိတ္ထဲ၌ ထင္ေပၚလာျပန္ကုန္၏)။
ျဗဟၼာ ဤသို႔ဆင္ျခင္စဥ္ ငါ၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ တရားေဟာရန္ မၫြတ္ဘဲေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနရန္သာ ၫြတ္ခဲ့၏''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
သုံးႀကိမ္ေျမာက္လည္း သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား- ''ျမတ္စြာဘုရား ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ ေကာင္းေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့၊ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴနည္းပါးေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ရွိပါကုန္၏၊ (ထိုသတၱဝါတို႔သည္) တရားကို မနာရေသာေၾကာင့္ ဆုံး႐ႈံးေနပါကုန္၏၊ တရားကို သိသူတို႔သည္ ရွိပါကုန္လတၱံ႕''ဟု ေလွ်ာက္၏။
သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ ဤစကားကို ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္ ထိုမွတစ္ပါး ဤစကားကိုလည္း ေလွ်ာက္ ျပန္၏- ''ေရွးအခါ မဂဓတိုင္းတို႔၌ (ရာဂစေသာ) အညစ္အေၾကးရွိသူ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးတို႔ ၾကံဆအပ္ေသာ မစင္ၾကယ္ေသာ မိစၧာအယူတရားသည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္၊ အၿမိဳက္နိဗၺာန္၏ တံခါးကို ဖြင့္လွစ္ေတာ္မူပါေလာ့၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သဘာဝႏွင့္အေလ်ာ္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ (သစၥာေလးပါး) တရားကို (သတၱဝါအမ်ား) နာၾကားၾကပါေစကုန္ေလာ့။
ေကာင္းျမတ္ေသာ ပညာ့ရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ထက္ဝန္းက်င္ (ျမင္စြမ္းႏိုင္ေသာ ဉာဏ္) မ်က္စိရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္၌ ရပ္တည္လ်က္ရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ထက္ဝန္းက်င္ လူအေပါင္းကို ၾကည့္႐ႈသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ စိုးရိမ္ပူေဆြးကင္းေဝးေတာ္မူေသာ အသွ်င္ဘုရားသည္ ပညာ (ဓမၼ)ျဖင့္ ၿပီးေသာ ျပာသာဒ္ထက္သို႔ တက္ေတာ္မူ၍ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္းတို႔ ႏွိပ္စက္ အပ္သျဖင့္ စိုးရိမ္ပူေဆြးျခင္းသို႔ သက္ဆင္းက်ေရာက္ေနေသာ သတၱဝါအေပါင္းကို ၾကည့္႐ႈေတာ္မူပါေလာ့။
ရဲရင့္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ေအာင္ပြဲယင္ေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ထေတာ္မူပါေလာ့။ ယာဥ္မွဴးႏွင့္ တူေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ (ကိေလသာ) ေႂကြး ကင္းေဝးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေလာက၌ လွည့္လည္ေတာ္မူပါေလာ့။ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူပါေလာ့။ (တရားကို) သိသူတို႔သည္ ရွိပါကုန္လတၱံ႕''ဟု (ေလွ်ာက္ျပန္၏)။
၉။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာ၏ ေတာင္းပန္ျခင္းကို အသိအမွတ္ ျပဳဳၿပီးလွ်င္ သတၱဝါတို႔၌ သနားျခင္းကိုလည္း အေၾကာင္းျပဳ၍ ဗုဒၶစကၡဳျဖင့္၂ ေလာကကို ၾကည့္ေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗုဒၶစကၡဳျဖင့္ ေလာကကို ၾကည့္ေတာ္မူလတ္ေသာ္ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴနည္းပါးသူ၊ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴမ်ားျပားသူ၊ ဣေႁႏၵရင့္က်က္ၿပီးသူ ဣေႁႏၵႏုေသးေသာသူ၊ ေကာင္းေသာ အျခင္းအရာရွိသူ မေကာင္းေသာ အျခင္းအရာရွိသူ၃၊ သိေစရန္ လြယ္ကူသူ သိေစရန္ ခက္ခဲသူ၊ တမလြန္ ေလာက အျပစ္တို႔ကို ေဘးဟု ႐ႈလ်က္ ေနေလ့ရွိသူအခ်ဳိ႕ႏွင့္ တမလြန္ေလာက အျပစ္တို႔ကို ေဘးဟု ႐ႈလ်က္ ေနေလ့မရွိသူအခ်ဳိ႕တို႔ကို ျမင္ေတာ္မူ၏၊ ဥပမာေသာ္ကား ဥပၸလၾကာ၄ေတာ၌လည္းေကာင္း၊ ပဒုမၼာၾကာေတာ၌လည္းေကာင္း၊ ပု႑ရိက္ၾကာေတာ၌လည္းေကာင္း အခ်ဳိ႕ေသာ ဥပၸလၾကာ ပဒုမၼာၾကာ ပု႑ရိက္ၾကာတို႔သည္ ေရ၌ ေပါက္ကုန္၏၊ ေရ၌ ႀကီးပြားကုန္၏၊ ေရမွ မေပၚထြက္ေသးကုန္၊ ေရထဲ၌ ျမဳပ္၍ ဖြံ႕ၿဖိဳးကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ဥပၸလၾကာ ပဒုမၼာၾကာ ပု႑ရိက္ၾကာတို႔သည္ ေရ၌့ေပါက္ကုန္၏။ ေရ၌ ႀကီးပြါးကုန္၏၊ ေရႏွင့္အညီ တည္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ဥပၸလၾကာ ပဒုမၼာၾကာ ပု႑ရိက္ ၾကာတို႔သည္ ေရ၌ ေပါက္ကုန္၏၊ ေရ၌ ႀကီးပြားကုန္၏၊ ေရေပၚသို႔ တက္၍ တည္ကုန္၏၊ ေရႏွင့္ မလိမ္းကပ္ကုန္၊ ဤ အတူသာလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗုဒၶစကၡဳျဖင့္ ေလာကကို ၾကည့္ေတာ္မူလတ္ေသာ္ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴနည္းပါးသူ၊ (ပညာ) မ်က္စိ၌ (ကိေလသာ) ျမဴမ်ားျပားသူ၊ ဣေႁႏၵရင့္က်က္ၿပီးသူ ဣေႁႏၵ ႏုေသးသူ၊ ေကာင္းေသာ အျခင္းအရာရွိသူ မေကာင္းေသာ အျခင္းအရာရွိသူ၊ သိေစရန္ လြယ္ကူသူ၊ သိေစရန္ ခက္ခဲသူ၊ တမလြန္ေလာက အျပစ္တို႔ကို ေဘးဟု ႐ႈေလ့ရွိသူအခ်ဳိ႕ႏွင့္ တမလြန္ေလာက အျပစ္ တို႔ကို ေဘးဟု မ႐ႈဘဲ ေနေလ့ရွိသူ အခ်ဳိ႕တို႔ကို ျမင္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သဟမၸတိျဗဟၼာအား-
'' ျဗဟၼာ ေလ့လာၿပီးေသာ တရားျမတ္ကို ပင္ပန္း႐ုံသာဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ လူတို႔အား မေဟာခဲ့ၿပီ (မေဟာဘဲ ေနရန္ အၾကံ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ)၊ ပညာတည္းဟူေသာ နားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ သူတို႔သည္ ယုံၾကည္ျခင္း (သဒၶါတရား) ကို ေစလႊတ္ၾကကုန္ေလာ့၊ ထိုသူတို႔အတြက္ နိဗၺာန္တံခါးကို ငါဖြင့္အပ္ၿပီ''ဟု ဂါထာျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ သဟမၸတိျဗဟၼာသည္ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားေဟာရန္ ငါ့အား ခြင့္ျပဳေတာ္မူၿပီ''ဟု (သိသျဖင့္) ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ အ႐ိုအေသျပဳၿပီးလွ်င္ ထိုေနရာ၌ပင္ ကြယ္သြားေလ၏။ ျဗဟၼာေတာင္းပန္ျခင္း ၿပီး၏။
------

No comments:

Post a Comment